Yemeğe çok mu anlam yüklüyorum diye bolca düşünür oldum. Pandeminin de etkisi olmalı tabii. Bu düşüncelerle Amida’nın Sofra’sına başladım. Hristiyan bir ailenin Diyarbakır’daki hayatı ve ona eşlik eden yemekler, tarifler, anılar... Bazen çok şaşırdım, insanın insana yaptığına, yıpranan kültüre, bazen de sevindim benzerliklere. Kişniş tohumunun bu kadar çok yemeklerde kullanılmasına sevindim. Çerkezler’de de çokça kullanılan bu baharatın toplumsal öğretilerin üstüne geçip insanları birleştirmesi gibisi yok. Velhasıl yemek asla sadece yemek değil, ben fazla anlam versem de vermesem de, o kendi anlamını yıllardır yaratıyor.
