Şükrü Erbaş

Şükrü ErbaşYaşıyoruz Sessizce yazarı
Yazar
8.6/10
14,4bin Kişi
74,6bin
Okunma
11bin
Beğeni
347bin
Görüntülenme
Acımın burcu sensin Külümün harcı sensin Ölümün kışı geldi Canımda kırcı sensin
Ölümü de dünyada yaşıyormuş insan Gövdem kalbimin darağacı Şahgülüm...uzun sürmeyecek yalnızlığım.
Reklam
Yüzüm kuyular mührü Ellerim iki tuna uyuduğun sonsuzlukta Odalar toprak döküyor üstüme.
Ömür Hanım Seni çok özledim, çok Ben gelene kadar çürüme ne olur.
Ömür Hanım Çıkarıp çerçevesinden o hayal zamanları Silmezsem eğer hayatın harfleriyle Her gün biraz daha tozlanacak evimiz .
Ölümü senden mi öğrenecektim Soluğu canımdan çekilen kadınım.
Reklam
Gözyaşımın sahibi Ne zaman alnımı camlara dayasam Kanatlarını canıma batıra batıra Sana uçuyor bütün kuşlar.
Bilmek hiçbir yalnızlığıa benzemiyor Bir kuyu çanına dönüyor dünya İnsan en çok yakınlarından ölüyor Hatice...
Seni unutacak ömrüm kalmadı Bir soğuk zamanın akşamında Dönüp yine sana başlıyorum...
KÜL Toprak dilsiz Şu yalnız Ateş bir gözyaşı külü Göklerin ardına çekildi rüzgâr İnsan dersen Ha var ha yok. Çengeli mezarına asılı Bir soruyum dünyanın ortasında: İnsanlar neden ölür Hatice Ölüm neden vardır? Herkes boşluğun fotoğrafı Bir bilen yok.
Reklam
Herkesin başkasını konuştuğu bu aynalar pazarında Seni kimselere söylemeden öleceğim.
Şükrü Erbaş
Şükrü Erbaş
Anladım ve öldüm Bir hoş mutsuzluk içinde yaşadım.
Resim