Nerdesin ey aşk! Buldur kendini, erdir kendine!
Öyle bir vakit gelir ki bulmuşsundur aşkı... Aşkına gözyaşların şahitlik eder ve o an Mevlâna sanki ruhlar âleminden fısıldar: "Aşkın kadar ağla ey gönül!"
Duydum ki bizi bırakmaya azmediyorsun, etme.
Başka bir yar, başka bir dosta meylediyorsun, etme.
~
Sen yadeller dünyasında ne arıyorsun yabancı?
Hangi hasta gönüllüyü kastediyorsun, etme.
~
Çalma bizi, bizden bizi, gitme o ellere doğru.
Çalınmış başkalarına nazar ediyorsun, etme.
~
Ey ay, felek harab olmuş, altüst olmuş senin için...
Bizi öyle