Sümeyye Demirkan Gönderileri
Sümeyye Demirkan kitaplarını, Sümeyye Demirkan sözleri ve alıntılarını, Sümeyye Demirkan yazarlarını, Sümeyye Demirkan yorumları ve incelemelerini 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
Sözler ve anlamlar, bir kalpte iki durak gibi.
Sayfa 213Kitabı okudu
Bir dost, bin arkadaştan ötedir bilir misiniz? Onca ses sizi duyar da hepsi emaneten bakar yüzünüze ama tek bir kişi anlar halinizden. Dost olmak için, can olmak için vaktin ne mühimi var? Önemli olan neyi paylaştığındır, hesabını tuttuğun takvimin değil
Sayfa 196Kitabı okudu
Onun tek bir cümlesi bile bana onlarca kitaba denk düşecek hayaller kurdururdu. O hana tek bir kelime söyler ben onu koca bir cümle haline getirir ve bizi satır satır yazardım.
Sayfa 166Kitabı okudu
Sevda düştüğü vakit yüreğe orayı yakmaktan asla geçmezdi, sorun şu ki yaksa bile geçmezdi, orayı kül edene kadar durmaz sırf işin sonunda yürekte biriken külleri iş işten geçtikten sonra onun ruhuna üflesin diye.
Sayfa 161Kitabı okudu
Ama hiçbir yara birbirine benzemezdi ve bizler hep başka yara bantlarına ihtiyaç duyardık, bizi iyileştirmekten ziyade daha çok kanatanlara...
Sayfa 141Kitabı okudu
Zaten insanlar değer verdiklerinin açtığı yaralardan kanarlardı.
Sayfa 137Kitabı okudu
Onu seviyorsan iyiliğini düşün çünkü yaşarsa yaşarım.
Sayfa 119Kitabı okudu
Geçmiş olsunlar ya geçmeyecek olanların ufak bir tesellisiyse?
Sayfa 116Kitabı okudu
Keşke bizi sevmeyen insanlardan onları sevdiğimiz için özür dileyebilseydik.
Sayfa 102Kitabı okudu
Ben sonbahar ve kış insanıydım. Soğuğu ve kasveti daha çok severdim. Kalın boğazlı kazak giymeyi ya da kalorifer peteğinin yanına gidip ellerimi ısıtmayı, sıcak çikolata içerken kitap okumayı daha niceleri... Soğuk bana ısıtmam gereken bir ruhumun olduğunu hatırlatıyordu.
Sayfa 99Kitabı okudu
Oluyor bazen öyle, yüzlerce yüz görüyorsun ama birinde kalıyorsun. Binlerce ses duyuyorsun ama ondan başka herkese sağır oluyorsun işte.
Sayfa 98Kitabı okudu
Zaten hep bundan kaybeder insan, geçiştirdiklerimiz aslında bir şeylere yetiştiremediğimiz şeylerdir.
Sayfa 72Kitabı okudu
İnsanlar acımasızdır. Bir şeyleri söylerken önünü ardını düşünmezler, dudaklarından firar eden o kötü kelimelerin sadece birkaç harften ibaret olduğunu sanırlar ama bazıları yüreğe dokunur tıpkı bir kurşun gibi katil olurlar.
Sayfa 68Kitabı okudu
"..kaşlarımı çatarken gülümsedim. Hakikatlı bir tebessümün varlığı dudaklarımın kenarına yuva kurarken bunun son bulmasını ilk kez istememiştim çünkü gülümsemeye, gerçekten iyi hissederken gülümsemeye ihtiyacım vardı. Yoksa her seferinde nasıl bu kadar muhtaçmışım gibi tutunmak isterdim, dudağımın kıvrılan kenarının yanaklarıma doğru tırmandığı çizgiye? "
Yalanlarım senin kadar güzel değil.
Sayfa 56Kitabı okudu