"Gökyüzünün aşkı yeryüzündendi,
Gökte kervan giderdi, yerde insan...
Dağların kudreti Mevla'dandı,
Geceye nihan düşerdi, gündüze sevdan...
Dünya kendine sağırdı,
Ne ben duyardım, ne de sen...
Bir yorgana bin hüzün sığardı...
Hiç kimse bilmezdi..."
Sayfa 79