İlk defa Ahmet Batman okuduğumda bana müthiş gelen anlatım dili, Yılmaz Bozan'ın "son nefeste aşk" okuyunca sırada kaldı!
Aytmatov "Cemile" okuyunca cümleler sürüklerken daha iyisi varmıdır düşünmedim!
Sabahattin Ali "Kuyucaklı Yusuf" ile olayların izleyicisi oluncaya kadar!
Tüm içtenliğimle söylüyorum ki detayların sıkmadığı ve aksine detayların çekim kuvvetiyle gerçek hayatta yaşadıklarımı acısına hatta kokusuna kadar hissettim.
Dahası yazdığım dört yazarın toplamını yaşadığım bir kitap.
