Üzüldün,insanların çoğunun dünyaya at gözlüğü ile baktığına.Bu yıllardır değişmedi,değişeceği de yok.
Sorgulamanın,eleştirinin,özeleştirinin olmadığı,tepeden inme fikirlerle beslenen toplumda,ayrıştırıcı,ilkel,gayri insani düşünceleri yok edemezsin.
O,neredeyse kırk yıldır yüreğinin bir köşesinde senden başka kimsenin bilmediği herkesten habersiz oturan kiracıydı,ne tapusunu alabilen ne de tahliye olan.
Gördüğün,duyduğun,düşündüğün,sevdiğin,ağladığın,yüreğinin ta derinliklerinde,zamanla paslanan bir hançer gibi duran,var olduğu günden beri sadece sende kalan bir aşktı işte...