Fanon’a göre, sömürge ülkelerde ezilenleri sömürgeciye karşı politik olarak örgütlemek çok zordur. Çünkü bu ülkelerde halk yığınları, sömürgecinin çıplak şiddeti altında devamlı bir korku ve panik içinde yaşadıklarından yılgındırlar. Arkadaşlarına, akrabalarına, geçmişlerine, geleceklerine güvenmezler; kendilerini son derece küçük, düşmanlarını ise dev aynasında görürler.