Anlatıcı Viyana’da sanatsal bir akşam yemeği olarak bahsedilen bir davette oturduğu berjer koltukta zihninin derinliklerine gömülüyor. Çevresindeki insanları, geçmişini, ilişkilerini, sanatı, sanatçıyı, ve burjuvaziyi geçmiş ile şimdiki zaman arasında gidip gelen pesimist bakış açısıyla analiz ediyor. Monologlar şeklinde kaleme alınan metinde zamanda sıçramaların stabil olarak sadece düşüncede gerçekleştiği, sık tekrar edilen “berjer koltuk” motifi ile pekiştiriliyor.