"İnsanın alnına yazılan ən gözəl və dərin həyəcan sirr duyğusudur. Oz əsl elmin əsasında dayanır. Bu duyğunu hiss etməyən, bu heyranlığa qapılmayan kəs, demək olar ki, ölüdür".
"Biz müxtəlif dillərdə çox sayda kitabların olduğu nəhəng bir kitabxanaya düşmüş uşağa bənzayirik. Uşaq bu kitabları kiminsə yazdığını bilir, amma onların necə ya zıldığını bilmir. O, həmin kitabların yazıldığı dilləri başa düşmür. Uşaq kitabların düzülüşündə hansısa mistik ardıcıllığın olduğunu dumanli şəkildə ehtimal edir, amma bu ardıcıllığın nədən ibarət olduğunu bilmir.
Mənə elə gəlir ki, hətta ən müdrik insan da Tanrı qarşısında məhz belə görünür. Biz kainatın heyrətamiz şəkildə qurulduğunu və müəyyən qanunlara tabe olduğunu gö rürük, amma bu qanunları çətinliklə başa düşürük. Bizim məhdud aqlimiz bürcləri hərəkətə gətirən sirli qüvvəni dərk etməyə qadir deyil"
Dinde olduğum yolculuğun son yıllarında alıp okumuştum. Kitap sanki bak dinle bilim aynı, nobel ödüllü bilim insanları da inanmışlar, fark gözetmemişler. Yalnış bir tutum. Bilim senin Tanrıya inanmana bakmıyor ki. Din olarak engel olma yeter, git istediğine inan. Yoksa Bruno-nu yakmalar, Galileo-yu eve haps etmeler ve niceleri. Olmaz böyle