Ayrıca köylü kökenli insanlarda (belki de tüm insanlarda) bu aşk denen şey bir süreliğine, gençlik yıllarında, tüm yoğunluğuyla yaşanıyor, ama daha sonra anlamını yitiriyor, zira herkes bu birliktelik denen şeyin bir hayatta kalma mücadelesi olduğunu ve daima şu cümleyle indirgenebileceğinin farkına varıyor: "Toprak bizi yutmasın diye, sen dışarıda kazma sallarken, ben yemek yapıp çocuklara bakacağım" Aşk mı? O konu dışı.

Sayfa 93Kitabı okudu

Zor Işık Tomas Gonzales

Reklam

Yaren

@1kedi·

3y

Sara'nın yokluğunu ve ihtiyar insanın kaçınılmaz yalnızlığının soğukluğunu hissettiğimde bir süre uzanmam ve ruhumu, tıpkı bir muma üfler gibi, birkaç dakikalığına söndürüp uyumam gerekiyor.

Sayfa 33Kitabı okudu

Zor Işık Tomas Gonzales