Ufuk Koçak Sözleri ve Alıntıları
Ufuk Koçak sözleri ve alıntılarını, Ufuk Koçak kitap alıntılarını, Ufuk Koçak en etkileyici cümleleri ve paragragları 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
Kimin acelesi vardı insandan başka...
Sayfa 68Kitabı okudu
Yol uzun,adımlar yavaş , yürümeler bir başına güzeldi ...
Gökyüzü oluyorum bazen, bazen bir çimen, bazen bir çiçeğin yaprağı.
En uzun yoldur insanın kendi içine yaptığı yolculuk..
İnsanı insan yapan, yaşatan duygularıydı, ayaklar ne bilir harmandalının keyfini.
Sayfa 46Kitabı okudu
Ben ruhu olmayan hiçbir şeye sevgi vermedim.
"Kalabalıklar içindeydik ama küçük bir cumhuriyetimiz vardı."
Sayfa 50 - İnkılapKitabı okudu
"Sen susarsan her şey konuşur ve susmuştum."
Sayfa 26 - İnkılapKitabı okudu
Hayat onu yaşamayı bilen cesur insanlarındır.
Gülüyorduk ne güzel, görmek için hissetmekti asıl olan, bakıp görmeyen insanlara inat.
İnsan tek kalmayı sevmeli,kendisiyle vakit geçirmeyi öğrenmeli,bunun adı asla yalnızlık olamaz,bu insanın kendinden sıkılmamasıdır ancak.
"Sonra bir mum yaktım,
Bir şişe şarap açtım,
O zaman anladım, seni mum ışığında şarabın gölgesinde sevmişim,
Mum söndü, şarap bitti
Bu sevda da böyle yarım."
Sayfa 70 - İnkılapKitabı okudu
Nefes alıp vermek ölmemek için yapılan bir şeydi. Yaşamak için üstüne bir şeyler eklemeli insan.
Neydi normal denilen insanın standardı? Ayağın vardı amma, kaç adım atdın insanın yüreğine doğru?
Gözlerin vardı amma, kaç kez seyrettin Güneşin doğuşunu?
Kolların vardı amma kaç kere candan kucakladın insanları veya bir çocuğu?
Bir insan bir diğer insanın eksik ya da zayıf yanını tamamlayabiliyorsa insan olmuştur , derim hep.İnsan olmanın şartıydı birbirini tamamlamak.
Sayfa 120Kitabı okudu