İnsan,
insanın eksiği midir? Yoksa
bütün bu her şey, zihnimizden
kayanlardan ibaret midir? Peki ya
sokağına uğrayamadıklarımızı, renklerini
fark edemediklerimizi ne yapmalı?
...
Ben
kimin eksiğiyim, hatırlamıyorum.
Ve şüphesiz ki
bunu yapmanın da bir derinliği vardır,
düşünmenin bir ağırlığı
...
Şiirdir bu yazdıklarım tabii
fakat siz yine de çok şey beklemeyin lütfen
keza dünya, fazla kırılgandır bunun için..
Üstümüze üstümüze yüklediler
zilletçe!
Utanmadan, sıkılmadan
nasıl da taşıdık..
Çatlamadık, çatlayamadık bir
ar müsveddesinden.
Anlamak ki
mümkün değil..