"Tüm bu yolculuklar, mücadeleler, endişeler, kendine eziyet etmeler, kafa yormalar... hepsi boşunaydı. Bütün hayat, bugüne kadar elde ettiğin her şey boşunaydı. Berlin'de tüccar Otto Silberman olarak dolaştın... bir ailen vardı... dostların vardı... hayatın içindeydin... çok güzel bir şekilde hem de... kök saldın... Hayır, kök salmadın, sadece öyle sandın... asıl hayat burası, gerçek hayat... Buradaki şu bank... boşalmış ceplerin... girmeye cesaret edemediğin şu karakol... işte Silbermann'ın gerçek, esas varlığı.. Bir bankta oturuyorum... boşlukta... Üstelik gar kapanınca beni banktan da kovacaklar. "