...Bunun üzerine Sultan Mut’un ettiği dualar kabul görmüş ve Halis gözlerini açıp tekrar nefes almaya başlamış ki... Aniden bir serçeye dönüşüp bahçedeki yaşlı söğüdün dalına konuvermiş. Mut Sultan şaşkın şaşkın, sevinci kursağında kalmış hâlde dalda
cıvıldayan kardeşini izlerken Haberci Güvercin çıkagelmiş. Mut Sultan’ın omzuna konup ona,
— Sultanım... Sen ki bu ülkeyi mutlu edensin,
herkesin gönlünü hoş edensin, iyi dileklerini, dualarını alansın. Yardımseverliğin, cömertliğin; insana, ağaçlara, kuşlara, her yaratılmışa sevgin, saygınla dillerdesin, gönüllerdesin. Sana akıl vermek bana düşmez sultanım. Lakin sen sabret, sabreden derviş muradına ermiş; sabır acıyken meyvesi tatlıdır. Sen sabretmeyi de bilirsin, demiş ve uçup gitmiş...