Belki de ona teşekkür etmem gerekirdi, aklımı başıma getirdiği, beni bu kısacık süren rüyadan uyandırdığı için. Bu söylediklerime kendim bile inanamıyordum oysa… Kalbim ise takılı plak gibi aynı şeyleri mırıldanıp duruyordu.
“Bu kadar acıtmamalı… Bana sırtını dönüşü, beni arkasında bırakması bu kadar acıtmamalıydı.”