Akış
Ara
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Gönderi Oluştur

Ünal Kar

Ünal KarSusuyorum Hüzünlerime yazarı
Yazar
7.7/10
6 Kişi
15
Okunma
3
Beğeni
639
Görüntülenme

Hakkında

1966 Şubat’ında Tokat’ta doğdu. İlk ve orta öğretimini Tokat-Almus İlçesinde yaptı. 1984 yılında Erzincan Ziraat Meslek Lisesinden mezun olduktan sonra 1986 yılında vatani görevini ifa etti. 1988 yılında Diyarbakır'ın güzel ilçesi Bismil'de Ziraat Teknisyeni olarak göreve başladı. 1994 yılında Meslek Yüksek Okulu ve 1998 yılında Gaziosmanpaşa Üniversitesi Ziraat Fakültesini bitirdi. Halen Tokat Tarım İl Müdürlüğünde görev yapmakta olan şair evli ve iki çocuk babasıdır. Şiire ve edebiyata çocukluğundan itibaren sevgisi ve ilgisi bulunmaktadır. Şiir yazan yürekleri çok sevdiğini ifade eden şair o yüreklerin daima sevgi, hoşgörü ve muhabbetle attığına inanmaktadır. Kümbet Altında Dergisi yayın kurulunda görev almaktadır. İLESAM ve Tokat Kültür Derneği üyelikleri bulunmaktadır.
Unvan:
Türk Yazar
Doğum:
Tokat, Şubat 1966

Okurlar

3 okur beğendi.
15 okur okudu.
7 okur okuyacak.
Reklam

Sözler ve Alıntılar

Tümünü Gör
¶¶ Gün geceden ağır Gece haykırmalarıma sağır ¶¶
Reklam
¶¶ Ey gözlerim! Bitmedi mi nöbetiniz kederli şafaklarda ¶¶
¶¶ Hatırın yerini almışsa para Vefayı düşünüp kendini yorma. ¶¶
Notaları ustası, çalarsa ahenk vardır. Kullağını iyi ver, her seste mihenk vardır.
Lisan
Gözlerine bakmaktan, sakınır mı mert insan ? İstemese insanlar, kam konuşur mu lisan?
Susuyorum Hüzünlerime
Susuyorum Hüzünlerime
Elimde ates olsan saklarım atmam seni Vefasız hayallere rol verip katmam seni
Susuyorum Hüzünlerime
Susuyorum Hüzünlerime
Reklam
Hayat şiirse eğer Ben şiirim Yaşanan her duyguda Sesli sessiz heceyim
Susuyorum Hüzünlerime
Susuyorum Hüzünlerime

Yorumlar ve İncelemeler

Tümünü Gör
280 syf.
·
Puan vermedi
Üşüme Yazardan imzalı hediye aldığım bir kitaptı yazar ağabeyimizin okul maceralarını bir hayatın yoğruluşunu anlatıyor keyifle okuyun @kar.unal #üşüme #kitapizm #kitaplık #kitapaşki
Üşüme
ÜşümeÜnal Kar · Göl Kitap · 03 okunma
280 syf.
10/10 puan verdi
Yatılı okul hayatının açık cezaevi hayatından farksız olduğunu o günlerde öğrendim. Öğretmenlerin birçoğu egolarına yenik düşüyor, bizlere olmadık muamelelerde bulunuyorlardı. Evde hanımına, çocuğuna sözü geçmeyen öğretmenler yeri geliyor azarlıyor, yeri geliyor dövüyor, yeri geliyor ağza alınmadık küfürler edebiliyorlardı. Sanırım bizler de saftık. Yaşanan bu olumsuzluklara tepki verecek ne medeni cesaretimiz vardı, ne de görgümüz. Birçoğumuz köylerden gelmiş fakir aile çocuklarıydık. Okul bizler için her şeyden önce hayata açılacak bir meslek kapısıydı. Her şeye tahammül etmek zorundaydık. Okulda yaşadıklarımızı ne ailelerimize aksettirdik, ne de dışarıda herhangi birilerine dert yandık. Hep içimize akıttık. Sonunda okuldaki arkadaşlar kenetlenip, birbirimize güç verdik. Ha! Biz çok mu usluyduk? Çocuktuk işte… (Tanıtım Bülteninden)
Üşüme
ÜşümeÜnal Kar · Göl Kitap · 03 okunma