Bir devlet memurunun zenginlerle çok ahbap olması demek, fakir aile kızının bir çapkına, para ile metres olması demektir.’ Her kim ki zengin; namusu şüpheli, her kim ki fakir; namusu asıldır. Fakirin namussuz olduğunu savcının kanıtlaması gerekirken, zenginin namuslu olduğunu da kendisinin kanıtlaması gerekir. Bu bir 1940 sonrası yasa hükmüdür: