Vedat bey tam anlami ile benim hissedip Turkcede vucut bulduramadiklarimi soylemis. Toplum olarak ne konuda eksik oldugumuzdan , kisisel gelisimimizin asamalarindan , is hayatimizdaki potansiyelimizi nasil yonetebilecegimizi cok yalin bir dille gerektigi zaman mutevazi gerektigi kadar da iddiali bir bir bicimde aciklamis.
Kitaptaki ''Tufeyli'' sifatini verdigi insanlar bugun hepimizin emegini, gelecegini nasil somurdugunu kendi deneyimleri ile de aciklarken benim de yasadiklarimin gozumun onune geldi. Bu emek hirsizlarina karsi ses cikarmak -tepki vermek sart.
Gecirdigim evrimlere neler sebep oldu?
Kendi gelecegimin rotasini nasil cizebilirim?
Nereye gidiyorum, yol arkadaslarim kimler? Zorbaliga karsi nasil tepki vermeliyim ki hakli iken haksiz duruma dusmeyeyim? Cok ilham verici yanitlar var.
Ayrica kitabin editorel kismi , ozellikle sorular konusunda Nurhak Kaya cok basarili.
Bu kadar baskici bir donemde verdigi birlestirici mesajlar ve kutuplasmanin bizi hic bir yere goturemeyecegi gercegini vurguladigi cevaplar cok onemli.
Ozellikle bizim kendimize has son derece kiymetli toplumsal karakteristik ozelliklerimizin cok sayida ulke gezmis, saygideger kariyere sahip bir entelektuelce tekrar hatirlatilmasi bizi bu karamsarlik girdabindan cikarmak icin uzatilan bir el.
Kitaptan aldigim en iyi ders , amatorce yaptigimiz bir seyi ilk basta layiki ile yapamadigimiz zaman hevesinizi kirmaya calisanlara kulak asmamaniz ve elinizden gelenin en iyisi yapmaya devam etmeniz gerektigi.
Yoksa insanlarin sosyal medya basta olmak uzere her turlu ezici ve yok edici elestrileri yuzunden asla farkli bir ugras sahibi olamaz ve kisisel gelisiminizi-mutlulugunuzu asla yakalayamazsiniz.
