Öne Çıkan Vehbi Ersan Gönderileri
Öne Çıkan Vehbi Ersan kitaplarını, öne çıkan Vehbi Ersan sözleri ve alıntılarını, öne çıkan Vehbi Ersan yazarlarını, öne çıkan Vehbi Ersan yorumları ve incelemelerini 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
Özal’ın bu yaklaşımından yola çıkarak, büyük gazetelerin önde gelen gazetecileri Bekaa’da PKK lideri Abdullah Öcalan’la görüşmeye gitti, haftalarca Öcalan ve PKK hakkında gazete ve televizyon kanallarında programlar yapıldı. Bu rejimin PKK ile uzlaşma arayışının bir ürünüydü.
Perinçek, Temmuz 2007’de Aydınlık’ta Öcalan’la görüşmeyle ilgili kendini savunurken “Başka kimler görüştü? Mehmet Ali Birand, Fatih Altaylı, Cengiz Çandar, Hasan Cemal, Güneri Civarıoğlu... Yani Türk basınının bütün kıdemlileri, genel yayın yönetmenleri, başyazarları... ” diyordu.
Abdullah Öcalan'ın kurtuluş savaşı yorumu
Taner Akçam’ın anlatımına göre, PKK lideri Abdullah Öcalan 1980 sonbaharında kendisine bir mektup yazmış “M. Kemal’in 1919’da Anadolu’ya geçer geçmez yaptığı ilk işlerden biri Kürt aşiret liderleriyle kontakt kurmak olmuştur. Türk ulusal savaşı, Türk-Kürt dayanışmasının ürünüdür. Burjuva ve feodal atalarımızın yaptıklarını, biz niye yapmayalım” demişti. Sonraki gelişmeler ve toplantılar, Abdullah Öcalan’ın olumlu yaklaşımlarıyla -özellikle 12 Eylül öncesi PKK’nın sola yönelik uyguladığı şiddetle ilgili özeleşti
rileriyle- bir yakınlaşma sağlandı, Avrupa’da eylem birliklerine ve nihayetinde “cuntaya karşı silahlı mücadele başlatmak” gibi ileri bir ortaklığa dönüştü.
devrimci sol & pkk ilişkisi
Bölgede örgütlenme ve kır gerillası hazırlığı yapan Devrimci Sol, Başbakanlık Başmüşaviri, emekli korgeneral Hulusi Sayın (30 Ocak 1991, İstan bul), Jandarma Bölge Komutanı Temel Cingöz (23 Mayıs 1991, Adana), emekli Güneydoğu Anadolu Bölgesi Jandarma Asayiş Komutanı İsmail Selen (23 Mayıs, Ankara) ve eski 1. Ordu Komutanı, eski MİT müsteşarı ve Danışma Meclisi üyesi Adnan Ersöz (13 Ekim 1991, İstanbul) öldürülmeleriyle Kürt halkında sempati'yaratmayı amaçlamıştı. Bu eylemler “Kürt halkına karşı baskı ve zulmü bizzat örgütleyenleri” hedef alarak “kalıcı örgütlenme yapmanın koşullannı yaratmak”, “Kürt milliyetçilerinden farklı bir çizgiye sahip olduğunu göstermek” için düzenlenmişti.
Ancak bu çabalar Kürt illerine etki edilebildiği anlamına gelmiyordu, ittifak konusu ise daha baştan olanaksızlaştı: PKK lideri Abdullah Öcalan, Devrimci Sol’u “terörist”, eylemlerini “çata pata” olarak nitelendiriyor, Kürt halkında sempati yaratmayı amaçlayan suikastları eleştiriyordu. Ve iki örgütün yıldızları hiçbir zaman barışmadı.
Taner Akçam Suriye ve Yunanistan'ın Para Desteği Teklifini reddediyor, Öcalan paraları alıyor.
Taner Akçam, bu süreci şöyle anlatıyordu:
1982 sonrası Suriye, Filistin örgütlerini devreden çıkardı ve Türkiyeli örgütlerle doğrudan ilişkiye geçti. Dışişleri Bakanlığı ve Baas Partisi’nden bir sorumlu ekip ile görüşüldü. Bize -galiba PKK’dan çok önce- silah ve para yardımı teklif ettiler. Yunanistan Dışişleri de arkadaşlara aynı yıl aynı öneriyi yaptı. Ana mantık hep aynıydı: “Türkiye, emperyalizmin bölgedeki jandarması” idi ve “anti-emperyalist güçler ortak faaliyet göstermeli”ydi. Suriye, Sovyetler Birliği’nin desteğine sahipti.
Hem Suriye’nin, hem Yunanistan’ın önerisini reddettik. Oysa bu paralar alınabilir, Türkiye’nin başına büyük dertler açacak bir örgüt kurulabilirdi. Yapmadık bunları... Tek nedenden: Bu, doğrudan, devletlerarası çatışmanın bir unsuru, bir devletin piyonu haline gelmektir. Bir devlete sırt dayayarak, onun imkânlarıyla Türkiye’de demokrasi kavgası verilmez. Bugün seni destekleyen devlet, yann işine gelmez, seni satar da.
TlKP’lilere karşı ilk cinayet suçlaması Halkın Kurtuluşu’ndan geldi. Hal kın Kurtuluşçulan, 30 Temmuz 1978’de Adana’da Oktay Çiğdemal ve Faysal Kelleci’nin TİKP’liler tarafından satır ve bıçaklarla öldürüldüğünü ileri sürdü. Dergilerinde TİKP’i “sol maskeli provokatör” ve “karşıdevrimci ha reket” olarak nitelediler. Bir sonraki cinayet iddiası
Kurtuluş Örgütünün Pkk ve KUK Arasında Arabuluculuk Yapması
Görüşleri nedeniyle diğer sol gruplarca “Kürtlere şirin görünmek” istemekle suçlanan Kurtuluşçular, Kürt gruplar nezdinde belirli sempati de yaratmıştı. PKK’nın bölgede faaliyet yürütüp de silahlı çatışmalara girmediği ender gruplardan biriydi. TKP, TİKP, Halkın Kurtuluşu çatışmalarda birçok militanını kaybetmiş, PKK’yı “karşıdevrimci”, “provokatör çete” diye nitelemişti. Kurtuluş, 1980 Mart’ında Mardin’in Kızıltepe ilçesinde başlayıp diğer ilçe ve illere yayılan, 4 ay süren ve onlarca kişinin ölümüne neden olan PKK- KUK (Kürdistan Ulusal Kurtuluşçuları) çatışmasında arabuluculuk yaptı.
Günlerce süren toplantılar sonunda anlaşma sağlandı ve üç örgütün ortak bildirisiyle çatışmalar sonlandırıldı.
Kurtuluş Örgütünün DEV-GENÇ'li Genci Öldürmesi
İki grup arasında Şişli Siyasal Bilimler Yüksekokulu’nda yaşanan gerilim Kurtuluşçuların 4 Nisan 1977’de bu okulun üçüncü sınıf öğrencisi, Dev- Gençli Kemal Karaca’yı kurşunlayarak öldürmesine kadar vardı. Dev-Gençliler, derhal bir bildiriyle Kurtuluşçuları “hastalıklı”, “sorumsuz unsurlar"diye niteledi ve “hainlik derecesinde provokasyon” yaratmakla suçladı.
Tikko...
GKK’nın kuramadan dağılan örgütünden arta kalan alt düzey militanlar dan 10-15 kişilik bir grup, cunta sonrası eylemleriyle; “1980 öncesi solda” görülen, küçük dejenere sol grupların örneklerinden birini oluşturdu. Bu grup, kendi içinde daha küçük eylem gruplanna bölünerek Anadolu yakasında gözüne kestirdiği bakkal, fırın, marketleri soymakla kalmadı; zengin muhit kabul ettiği semtlerde apartman dairelerine silahlı baskınlar düzenleyerek, ev sakinlerinin ziynet eşyalarını ve varsa evlerindeki paralarını gasp edip ölümlere neden oldu.