Lübnan asıllı Fransız şair ve yazarın okuduğum ilk kitabı.
İlk sayfalarda şair olmasının da etkisi var sanırım, kalemi oldukça farklı geldi. Olaylar iki farklı şekilde anlatılıyor. Çoğunlukla sanki birisi diğerine yaptıklarını hatırlatıyor gibi. Mesela; "içinden gülmüştün" ya da "yağmur yağıyordu ama yine de beklemiştin" gibi. Bu anlatım tarzını ilk birkaç sayfada mantığını çözene kadar anlamakta zorlandım. Diğer anlatım şekli de olayı yaşayan kişi ağzından ama kim olduğunu kitabın sonunda anlıyoruz.
Kitaba gelecek olursak; zinadan suçlu Noor'un hikayesi üzerinde, çöl kıyısında kurak bir kasaba anlatılıyor. Kadının yeri çarpıcı şeklide gözler önüne seriliyor. Okurken, iyi ki orada doğmadım, dedim sık sık. Kuran'da yazıyor diye dört kadınla evleniyorlar ama kızlarını hamile bırakıp öldürüp hiçbirşey olmamış gibi hayatlarına devam ediyorlar. Kadının zina yapması ölümü gerektirirken erkekler keçilere bile tecavüz ediyorlar. Öyle sapkın bir zihniyete sahipler ki, kadın elbisesi satan dükkanlar bile sokağa bakan tarafta olamıyor. Nedeni; elbise, içine girebilecek bir kadın vücudunu çağrıştırıyor olması.
İslam böyle bir şey değil, diye bağırmak istediğim kitaptı. İnanılmaz derecede sarsıcıydı. Bu sene okuduğum etkileyici kitaplar arasında yerini aldı.
