Benim evliliğim, bozuk olan tuşların birbir onarıp akort etmekle geçti. Ama olmadı...
Bu kez, her tuş farklı nağmelerde denedim yeniden.
Akordu yapıp bitirdiğimde, çaldığım parça ne benim istediğim, ne de sizin bildiğiniz ezgi değildi.
Başlangıçta duygulu, nağmelerinde eridiğimiz, mutlu olduğumuz, tutkuyla sevdiğimiz o parçanın, yıllar sonra sıradan bir cenaze marşının hûşû dolu ritmine bile ulaşamayacağını benim gibi siz de mi bilmiyordunuz?..