Kendimi külliyen anlamayacak
Bu cüzi zihni
Bana neden bahşettin,
Bir ödül müdür, ceza mıdır bana?
Yanmak cezadır aşıklara
Kimin aşkıdır bu beni yakan,
Yahut neyin nefretidir bu,
Bu kin, hiddet nedendir?
Bir gün herkes derin bir uykuya daldı
Her şey çok kötü karıldı
Her şey çok kötü karıştı
Bu karışıklıkla
Barışık kalmam imkânsız
Herkes nasıl da barışık!
Bu barışıklıkla
Karışık kalmamam olanaksız
Her şey nasıl da karışık...
Acılar evrenseldir,
Öyle diyorlar
Acım evrene sığmadı, bilmiyorlar
Acım beni de aştı, bilmiyorlar
Ve bilmiyorlar
Artık kalbim acısına
Beni bile ortak etmiyor, bilmiyorlar
Sayfalar karıştırdım, kelimeler yuttum
Kulak verdim dertlere, manalar kustum
Bir yedim, bin mana kustum
Bulamadım.
Bilmem kime uzansam
Bilmem ne kadar uzansam
Sayfalar karıştırdım, sayfalardan taştım
Ben hep bir şeyleri taşırdım
Sayfalar karıştırdım, sayfalardan taştım.
...
Kabımdan taştım, gittikçe yükseldim Tanrıya
Gittikçe büyüdüm, kalbimden bir şeyler taştı
Gözüm yaşardı, ruhum gözümün yaşına bakmadı
Gittikçe büyüdüm, kabuğumu kırdım
Gittikçe yükseldim Tanrıya
Gittikçe gittim, bitmedi; ben bittim
Ruhum hiç olmadığı kadar kırgın
Gittikçe geldim, ruhum hiç olmadığı kadar kırgın
Gittikçe alçaldım Tanrıdan
Gittikçe küçüldüm, omurgası kırıldı ruhumun
Alçaldıkça alçaldı, hep bir alçağını aradı
Alçaldıkça alçalan bu alçak
Dünyadan alçaldım, dünyadan da alçaktım
Küçüldüm
Nereye küçüleceğini bilmeyen bir adamdım ben
Neye ve nereye küçüldüğümü bilmeden
Küçüldüm
Kemiği kalmadı ruhumun
Ruhumun ruhu kalmadı
Küçüldüm
Dedim belki de dünya küçüktür ve küçüklerin yeridir
Dedim belki de dünya alçaktır ve alçakların yeridir.
Ama dünya
Benim gibi bir alçağın
Yeri değildir.