Bölümüm gereği; bir hocamızın tavsiyesi üzerine alıp okuduğum ve okumaktan çok keyif aldığım bir kitap oldu. Kitap, 5 yaşındaki bir çocuğun; benliğini arayışı ve bu arayışta oyun terapisinin önemine vurgu yapılmaktadır. Aynı zamanda kitap, kendisini sosyal ve bilişsel açıdan kapatan bir çocuğun, oyun terapisi yoluyla hem zekâsını hem de duygularını ifade etmedeki özgürlüğünü ve yeteneğini ortaya çıkardı.
"Sembolik oyununda incinmiş ve yaralanmış duygularını ortaya dökmüş, oradan güçlük ve güvenlik duygularıyla çıkmıştı. Kimliğiyle gurur duyarak, ihtiyaç duyduğu benliğinin arayışına girmişti. Şimdi sahip olduğu yeteneklerle uyumlu bir benlik kavramı inşa etmeye başlıyordu. Kişisel bütünleşmesi tamamlanıyordu.
Küçük, olgunlaşmamış ve korkmuş Dips'i, yeterlik, güvenlik ve cesaret duygularıyla güçlenen bir benlik oluşumuyla değiştirmişti. Duygularını anlamayı öğrenmişti. Onlarla nasıl baş edeceğini ve onları nasıl kontrol edeceğini öğrenmişti.
Dips artık korku, öfke, nefret ve suçluluk duyguları altına gömülmüyordu. Kendi hakları olan bir kişiydi artık. Onur ve özsaygıya kavuşmuştu. Bu rahatlık ve güven sayesinde, dünyasındaki diğer insanları kabullenmeyi, onlara saygı duymayı öğrenebilirdi. Artık kendisinden korkmuyordu." Kitapta geçen bu alıntılar; en beğendiğim alıntılar arasında yerini aldı
Herkesin rahatlıkla okuyabileceği bir kitap. Tavsiye edilir.
Son olarak, kitabın bir bölümünde Dips doktor A'ye veda ederken" Mutlu ve hoşça kal" demişti. Bende şimdi Dips'e diyorum "mutlu ve hoşça kal Dips"
