Akış
Ara
Mesajlar
Bildirimler
Kaydedilenler
2
Ne Okusam?
Profil
Gönderi Oluştur
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
1000Kitap Android UygulamasıÜCRETSİZ – Google Play'den indirin
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.36.17
Hakkında
Wilhelm Adolf Carl Sternheim, Yahudi bankacı, borsacı ve gazete yayıncısı Carl Jakob Sternheim'ın (1852–1918) oğlu ve eşi Rosa Maria Flora Sternheim'ın oğluydu. Carl Sternheim, Hannover ve Berlin'de büyüdü.Sternheim'ın oyunları, Wilhelmine döneminin burjuvazisine yönelik ısırıcı bir hicivdir. İkinci bakışta iğrenç, bencil, sınıf bilincine sahip vatandaşlar gerçek kahramanlar gibi görünür; üçüncü bakışta bu iğrenç konular mahkumdur. Sternheim'ın inancına göre, her insanın, kendisini herkesten ayıran kendine özgü, kusursuz bir doğası vardır. Ancak bireyin belirlenmesi, bu özelliği yaşamaktır - genel normların geçerliliği yoktur. Sternheim, bireyin özelliğinin farkına varmalarını sağlayarak, bireyin toplumsal sınırlamalarda boyun eğdirilmesine ve tekdüzeliğine karşı yazar.
Sternheim'ın parçalarının özel bir özelliği, Valerie Hennecke'nin 1985'te analiz ettiği ve diğer dışavurumcularınki ile karşılaştırdığı telgraf tarzı dilleridir.
Unvan:
Alman Oyun Yazarı
Doğum:
Leipzig, Almanya, 1 Nisan 1878
Ölüm:
Brüksel, Belçika, 3 Kasım 1942
Okurlar
1 okur beğendi.
44 okur okudu.
1 okur okuyor.
6 okur okuyacak.
1 okur yarım bıraktı.
Kitaplar
Sözler ve Alıntılar
Öyleyse," diye ekledi kadın, Schuhlin henüz ağzını açmaya fırsat bulmadan, "kazandığın büyük başarıya aldanma. Alkışlar, seni tamamen ters anladıklarını kanıtlıyor."
Sayfa 65Kitabı okudu
Kopyalanan bir sanatçılığın, dünyayı yerinden oynatacak, içinde mayalanan kudret açlığını tatmin edecek bir kaldıraç olamayacağını kavradı.
Sayfa 61Kitabı okudu
“Açıklıktan en fazla korkuyor insan.Bazen etrafında, bazen kendi içinde sıkıntı veriyor bu ona.Nedir ama bir kişi için açıklık?”
Herhalde kendi gerçekliğiyle kendi dünya kavramı arasında hiçbir boşluğun olmaması,düşüncesindeki deneyimiyle duyumsadığı varlığın örtüşmesi.Bu duruma ama bir an için kendi içinde ulaşınca,o ve çevresindeki dünya sürtüşmesiz bir mükemmellik gösterince,rapor,başkasıyla bağ eksik, diye düşünür;zayıflığından kendini yalnız hisseder ve can sıkıntısından diğerini özler’
Sayfa 8 - Cem Yayınevi
Özen ve vicdan uçtu gitti.
İnsanlığa ve yaradana karşı kinle doldu.
İletiler
Henüz kayıt yok
Yorumlar ve İncelemeler
