William Plank Sözleri ve Alıntıları
William Plank sözleri ve alıntılarını, William Plank kitap alıntılarını, William Plank en etkileyici cümleleri ve paragragları 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
Nietzche'nin tüm eserleri öylesine muazzam bir tutarlılık içindedir ki, bütün eserlerini okumuş olan bir kişi bunların hangi sırayla okunduğunun önemli olmadığını farkedecektir. Eserlerin sıralaması konusunda kızkardeşi Elizabeth ve editörlerin yarattığı sorunlar eserlerin tüm bölümleri birbirinden koparılır, Tristan Tzara usulü boş bir deftere yapıştırılıp oradan okunursa dahi, sadece Güç İstenci değil, diğer tüm eserlerin de esasen aynı şeyi söylemekte oldukları görülecektir. Her bölüm geride kalan diğerleri ile tutarlılık içinde olacaktır, çünkü filozofun kafasında defalarca her şeyi açıkladığını söylediğim ve gerçek anlamda iç çelişkileri nadir olan Güç İs- tenci kavramı vardır. Bu nedenle, Nietzche'nin kapsamlı ve düzenli bir düşünce sistemi ortaya koymak açısından yeterli olmadığı eleştirileri içi boş bir iddiadan ibaret olup aslında Nietzche'nin veciz ve bölümlere ayrılmış üslubu olduğunun bir açıklamasıdır. Sabit fikirli ve her şeye tepeden bakan Sokratçı Yahudi-Hıristiyan metafiziğini reddederek, Nietzche insan aklmı Doğa'yı ve insanın Doğa içindeki konumunu yeni bir ışık altında görebilmesi için özgür bırakmıştır.
Sayfa 371 - :) - PdfKitabı okudu
Nietzche'den sonra dahi, Nietzche'nin olguculuğunu gerçekten anlayabilen ilk kişi, kitabının zar atışı üzerine olan bölümü (1962) ve “makinesel bilinçdışı” ve “arzu makineleri” kavramlarıyla Güç İstenci'ni yeniden yaratışı (1972) ile Deleuze olmuştur.
Sayfa 253 - PdfKitabı okudu
“Kuantum Kuramının Soruları”
Atom-altı parçacıklar neden atom ya da moleküler madde gibi davranmaz? Bir şey, kendisi orada yokken başka bir şey üzerinde nasıl etki yapabilir? Ortada etkisini görebileceğimiz bir “neden” bulunmuyorsa, neden-sonuç ilişkisinin doğası nedir? Eğer bir şey kendisi ortada yokken bir etki oluşturabiliyorsa, birbirleriyle iletişim içinde oldukları
Sayfa 91 - 92 - 93 - PdfKitabı okudu
Ahlakın Soykütüğü, ahlakın kökenlerinden nelerin çıktığı üzerine bir yöntem arayışı içindedir, bizim ne yapmamız gerektiği üzerine değil. Nietzche'nin bu eserde “sarışın canavarlar” ifadesi ile tanımladığı şeyler, gücün ahlaka denk olduğunda geçmişte nelerin olduğunu bizlere sunmaktadır, gelecekte nelerin olması gerektiğini değil. Bu nedenle Übermench asla bir "sarışın canavar" değildir.
Sayfa 129 - PdfKitabı okudu
"Nietzsche yanılsaması" ifadesinden anlamamız gereken şey apaçık ortada olan bir belirsizlik durumuna bir değer vermekten ibarettir.
Nietzsche'nin yazdıklarından benim gördüğüm kadarıyla çıkan sonuçlar şunlardır. Evrende sadece tek bir parçacık var olsaydı, bu durum olabilecek tek gerçek kaos olurdu. Evrende iki parçacığın varlığı ise zorunlu ola- rak "İlişki" denen durumu ortaya çıkaracaktır. İlişki'den de Güç ve Değer doğar. Güç ve Değer eşanlamlıdırlar. Bu Değer'den de tek ve gerçek olan Ahlak doğar. Dinler, ideolojiler ve değişik milliyetçilikler kendi çarpık niyetleri ile bu Ahlak'ı bozarlar ve böylece de İlişki'nin, erdemin ve bizzat da evrenin yapısının bozulmasına yol açarlar, ki bu da Nihilizmin ortaya çıkmasını mümkün kılar, hatta bizzat buna yol açar. Güç ve Değer'in eşitliği durumunun, akıl ve beden, ruh ve madde, biyoloji ve etik, ahlak ve termodinamik sorunlarının çözü münü kendi bünyesinde barındırdığı görülecektir.
Sayfa 20
Artık Zerdüştün ilk bölümlerine bakıp, Üstinsan kavramı hakkındaki oldukça gizemli görünen bu ifadelerin ne anlama geldiğini ele alabiliriz. Bu konuda sınırlı bir yaklaşım gütmek yerinde olacaktır, çünkü Nietzche'nin bütün eserleri dağıtıcı sistemler ya da cam bilye oyunları bakış açısıyla ele alınabilir. Bu bakış açısıyla Nietzche'nin
Sayfa 365 - 366 - PdfKitabı okudu
Gerçek, makul olan yani aklımıza yatkın gelen şey değildir ve akla yatkın, mantıklı olan şey de gerçek değildir. Yanılsama gerçektir ve gerçek olan da yanılsamadır. Öyleyse, yanılsama gerekli, zorunlu bir kısmi gerçekliktir.
Üstinsan, “bir diğer idealdir. . . güç ve bolluktan gelen saf bir edayla oynayan bir ruhtur.” Burada sadece “en büyük ciddiyet başlar . . . tragedya başlar” (İİ, IX, 2). Bu, Üstinsan olan trajedi, yani trajedi olan Diyonisos'tur. Bu Übermensch için diğer hiçbir Güç İstenci konfigürasyonu ebedi değildir; “evrimin son aşaması diye bir şey
Sayfa 369 - PdfKitabı okudu
… Nietzsche ontolojisine göre her şey yoruma bağlıdır. Daha açıkça söylemek gerekirse, biz insanlar atomlar ve moleküllerden ibaretiz ve kuantum mekaniği atom ve molekülleri parçalarına ayırdığında bizim algılarımız da allak bullak oldular; örneğin, bir şeyin var olmadığı bir yerde etkisinin olabilmesi, zaman ve uzayın sorgulanmaya açık olmaları vb. aynen Nietzsche'nin bizim önyargılarımızı allak bullak etmesi gibi. Nietzsche felsefesi ve kuantum mekaniğinden birbirine çok benzer dersler çıkarmaktayız.
Sayfa 127Kitabı okudu
Neden Güç İstenci yeterli gelmemiş ve işleri Üstinsan ve Bengi Dönüş ile daha karmaşık hale getirmiştir?
Nietzche'nin ailesinin geçmişi ve kendi psikolojisi burada işin içine hiç karıştırılmasa daha yerinde olur, fakat Nietzche, İsa ve Platon'u reddedince kaybettiklerinin yerine çok daha fazlasını koymuştur. Yine de, eserlerinden çıkarılabilecek bir içsel dinamizm vardır, ki buna Nietzche dörtlüsünün dinamizmi diyorum. Nietzche, Güç İstenci kavramını Bengi Dönüş kavramı ile ebedi bir kozmoloji haline dönüştürmüş ve Cennet'i devamlı tekrarladığımız “dönüşüm itkisi” haline getirmiştir. Üstinsan kavramıyla da bu ebedi kozmolojik gücü, geçici de olsa ahlaki bir yaratıcılık ve kusursuzlaştırılabilme yatkınlığıyla ile insan ile ilişkilendirmiştir. Ahlaki yaratıcılık, Nietzche'ye özgü ve oldukça çarpıcı bir kavramdır ve modern dinci sağcılar bu kavram karşısında otomatik silahlar kuşanıp kapılarını kilitlemek durumunda kalırlardı. Güç İstenci bir yanda kozmosu, diğer yandan insanı, bir yandan teleolojik-olmayan maddenin mekanizması ya da ergodik kozmik evrim, diğer yandan ahlaki yaratıcılık ve kusursuzlaştırılabilme becerisini biraraya getirmektedir. Böylece, Nietzche ahlak ile bilim arasında bilimsel bir ilişki kuran ve bunu sihir ya da dinsel fanatikliğe başvurmadan yapabilen ilk kişi olmaktadır. Bengi Dönüş bu açıdan son derece bilimsel bir kavramdır. Değerlerin yeniden değerlendirilmesinin anlamına yeni bir bakış kazandırmakta ve arada bir diğer bir insana iyilik yapma yönünde duyduğumuz arzunun kökeninin evrenin evrimi ve parçacıkların rekombinasyonunda yatıp yatmadığı sorusunu önümüze getirmektedir.
Sayfa 409 - 410 - PdfKitabı okudu
Nietzsche ve Darwin
Güç İstenci kavramı Darwincilik ya da yeni-Darwincilikle uyum içindedir; Lamarkçılık tamamıyla gereksizdir; sonradan edinilmiş niteliklerin kalıtsal hale gelmesi diye bir şey yoktur ve buna gerek de yoktur; Güç İstenci'nin açıkça gösterdiği üzere doğrusal nedenselliğe de gerek yoktur. Doğrusal gerçeklik, gözlem yapar ve haklarında bir yargıya ulaşırken nesnelere çok yakından bakmanın yarattığı bir yanılsamadır. Mesafe, gözlemin nasıl sonuç vereceğini belirler.
Şehirlerde sıçan ve hamamböceği ile mücadele eden ilaçlama uzmanlarının en başarısız oldukları nokta zehir geliştirme konu-çsudur ve bunun nedeni bu organizmaların zehirlere karşı doğrusal bir nedensellikle direnç geliştirmeleri değil, sıçan ve hamamböceğinin Güç İstenci̇'nden inanılmaz derecede çok konfigürasyon oluşturabilme yönündeki genetik potansiyelinin zehirlerin kimyasal yapılarının potansiyelinin çok üzerinde olmasıdır.
Bu nedenle, Nietzsche'nin cevheri reddi, Darwin'in “en uyumlu olanın hayatta kalması” ilkesini ya da Nietzsche'nin Darwin'e ait olduğunu düşündüğü en uyumlu olanın hayatta kalması ilkesini man- tiken reddetmesine yol açar.
Nietzsche'nin bakış açısıyla (ve Darwin'in kastetmediği) “en uyumlu olan,” evrim için bir reçete sunan, uyum yönünde bir kasıt ve çevrenin yarattığı koşullardan kaynaklanan sorunlara yönelik olası en iyi çözüm görevini gören cevherci bir kavramdır. Aslında işin içinde bir teleoloji, doğrusan nedensellik, nedensel bir doğrusal uyum, evrimde ya da Güç İstenci'nde bir niyet veya olası en iyi çö- züm diye bir şey yoktur.
Sayfa 136 - PdfKitabı okudu
Biz, Güç İstenci'nin sonuçlarını ve geleneksel olarak akıl-beden sorunu olarak adlandırılan konuyla alakasını ne kadar tartışırsak, bu sorunun 2500 yıllık idealizmin bir yanılsaması olduğu ve Bertrand Russell'ın Platon ve Aristo'yu batı bilimini geride bırakmakla suçlamakla aslında haklı olduğu, Güç İstenci'nin akışsal konfigürasyonları olarak tanımlanabilecek evrim kavramıyla Nietzsche'nin gittikçe daha çok bir bilim adamı gibi göründüğü ve Nietzsche'nin cevheri reddi ile zorunlu olarak ortaya çıkan bütüncüllüğün kuantum mekanikçilerinin değişik yollardan giderek vardıkları bütüncüllük ile aynı olduğu o kadar ortaya çıkmaktadır.
Sayfa 118 - 119 - PdfKitabı okudu
Nietzsche'den bugüne felsefecilerin Platon'u ön kapıdan kovduklarını ama onun arka kapıdan girmenin yolunu bulduğundan ve kuantum durumlarının ortaya koyduğu sonuçları yakından takip etmedikleri için, post-yapısalcıların Nietzsche felsefesinin sonuçlarını geçmişte ve şimdi anlamadıklarından şüpheleniyorum.
Sayfa 76 - PdfKitabı okudu
Nietzsche'nin görüşleri çerçevesinde ele alınacak olursa, Einstein'in uzay-zaman kavramı, aslında kuantum fiziği alanına giren bizim geleneksel uzay ve zaman, nedensellik, yerellik vb. kavramlarımızın son kez ufalanıp dağılmaları sürecinde bir ara çözüm olarak ortaya çıkmıştır. Nietzsche ise Güç İstenci'nin akışını engelleyecek son gerçeklik kavramı tehlikesinden hep kaçın- maya çalışmış ve Güç İstenci'nin buna göre bir tanımını oluşturmuştur: Güç İstenci, güçlerin birbirleriyle ilişkili bakışsal sonluluklarıdır, ve belli bir bakış açısından görülen bu sonluluklar kendi uzaylarını tanımlayıp o uzaylarla beraber var olurlar, enerji düzeyini ve böylece de bu bakışsal enerji merkezlerinin her birinin bakış açısının anlık doğasını etkileyen sürekli bir iletişimsel enerji kuantası yayarlar. Bu yüzden, hiçbir şey sabit ve hareketsiz değildir ve Güç İstenci konfigürasyonları devamlı değişim halindedir.
Sayfa 116 - PdfKitabı okudu