Yakup Kadri. Hepimiz onu Atatürk sevgisinden tanırız. Aynı Falih Rıfkı gibi. Bu iki Cumhuriyet dönemi yazarının bende yeri hep ayrı olmuştur. Eserlerinde o dönemi film şeridi gibi gözünüzün önüne seriverirler. Bu eserde milli mücadele döneminde bir Anadolu kasabasında geçmektedir. Ahmet Cemal Çanakkale de kolunu kay etmiş Aydın birisidir. Cahil bırakılmış halkın içinde yaşama tutunmaktadır. Ama halka göre yabancıdır yani yabandır. Tabiri caizse onların kulağına göre ağız değildir. Ama okuyacağınız üzere ne söylediyse de çıkmaktadır. Anadolu'nun sosyolojik durumunu ifade etmesi bakımından kıymetli bir eser.
Keyifli okumalar diler, böyle güzel bir mecrayı bizlere sunduğu için 1K ekibine teşekkür ederim.
Yakup Kadri'nin 1921'de Tetkik-i Mezalim Heyeti ile Anadolu'da yaptığı tetkik gezisinin ürünü olan bu eser 1942 CHP roman ödülünü kazanmıştır. İnsanın doğup büyüdüğü yerin iliğine kadar işlendiğini anlatan, çevre değişmedikçe eğitimin yetersiz kaldığını gösteren, tipinizi değiştirseniz de beyninizdekileri yakamayacağınızı
Çıktığı kabuğu beğenmemek değil bu, kırdığı kabuğu üzerinden çıkartıp atmak. Zira çıktığı kabuğu beğenmeyen, kabuğun içini de dışını da tanımaz; sadece bir aşağılık kompleksi hastalığına tutulmuştur. Oysa kabuğu kırıp çıkan, bütün kompleks hastalıklarına galebe çalmıştır. Yakup Kadri, ikinci nevinden bir kudrete sahiptir bana göre.
Bence buradaki
Kitabı okudum ve her okuduğum kitap sonrası olduğu gibi sıra geldi düşünmeye ve kitap üzerine bir şeyler karalamaya; kendi zihnimdeki, insan, insan psikolojisi ve toplum kavramlarını irdeleyerek naçizane fikirlerimi belirtmek isterim. Öyle ki zihnimin içi birbiri arası tezat oluşturan düşüncelerle, ayrışmalarla ve çelişkilerle dolu. Tam bir
Roman tekke, tarikat, dergahları eleştirir. Bu dönemde bu gibi yerlerin sayısı fazlaydı fakat doğru bulunmayıp zamanla kapatılmış.
Açıkçası bu gibi yerlere bende karşıyım. Camilerimiz var toplanıp ibadet ettiğimiz, ne gerek var bu gibi yerlere. Ben bu noktada kendi görüşümü belirttim.
Roman 1921 yılında gazetede yayınlanmaya başlar ancak tepkiler
“Ne yaşayışın, ne düşünüşün, ne giyinişin üslubu kaldı; her şey gelenek dışına çıktı…” (s.11).
Osmanlı Devleti’nin son yılları ekonomik, sosyal, siyasi ve kültürel olarak çok büyük sıkıntılar, buhranlar, değişim ve dönüşümlerle geçiyor. Tanzimat’la başlayıp, Meşrutiyet’le devam eden ve Cumhuriyet’le noktalanan süreçte toplumdan bireye, bireyden
