Nilgün! Nilgün!
Eğik duran ön kapıya gittik. Yarı çıplak, bir deri bir kemik kalmış uzun sakallı ve saçları beline gelen bir adam konağın girişinde durmuştu ve bağırmaya devam ediyordu:
Nilgün! Nilgün!
Vendaj! Vendaj Bekar! diye bağırdı Necip. Cevap yada tepki gelmedi. Çökmüş adam bir zamanlar bahçe olan tarafa doğru bakıyor ve kendi elleriyle yıllarca önce öldürdüğü Nilgün'ün adını söylüyordu.