Bütün dünya tek bir muazzam kadındı ve bizler rahmindeydik; henüz doğmamıştık, neşeyle olgunlaşıyorduk. Ve açık, apaçıktı: tüm bunlar benim içindi. Güneş, sis, pembe, altın... Benim için.

Biz

Yevgeni İvanoviç Zamyatin

Erdem Gültekin

@Kinra·

2y

İnsan son sayfasına kadar ne olacağı bilinmeyen bir roman gibidir.Başka türlü okunmaya değmezdi...

Yevgeni İvanoviç Zamyatin

Reklam

Emin

@Eminaltintas·

1y

Şu son günlerde on, belki de yirmi yıl yaşlandım...

Yevgeni İvanoviç Zamyatin

Okuma hedefimin ilk tuğlası olarak Yevgeni Zamyatin - Biz’i seçtim. Her ne kadar konusunu bilsem de okurken aklıma geldi. Her yeni yıl, yeni umutlara gebeyken ben neden bir distopik roman seçtim? Geleceğe daha umutla bakan veya mutluluk aşılayacak bir roman seçemez miydim? Seçerdim elbet. Ancak bunu okumanın da beni düşünsel olarak rahatlatacağı, mutlu edeceğini umut ediyorum ve umarım ki bu ve bunun gibi tuğlalarla kendi duvarımı örebilirim.

Biz

july0877

@july0877·

4y

"öleceğinize inanır mısınız? evet, insanoğlu ölümlüdür, ben bir insanım, buradan...hayır, o değil; bildiğinizi biliyorum. bense şunu soruyorum: bu sayfayı tutan parmakların günün birinde sararıp buz gibi olacağına inandınız mı, kesinlikle inandınız mı, aklınızla değil de vücudunuzla inandınız mı, hissettiniz mi? hayır, kesinlikle inanmıyorsunuz ve bu yüzden bugüne kadar da onuncu kattan kaldırıma atmadınız kendinizi, bu yüzden hala yiyorsunuz, sayfayı çeviriyorsunuz, tıraş oluyorsunuz, gülümsüyorsunuz, yazıyorsunuz..."