Benim ömrüm hep beyaza kandı.
Hangi beyazı tutsam gri oluyor;
sonra boğulup kararıyordu…
Hiçbir beyaz
bembeyaz;
hiçbir yaz,
yaz
kalmıyordu!
(Bütün griler eskiden beyazdı Feride…)
I
Biz bu kentlere sığdık da
bu kentler bize sığmadı âsiya
ve bir çığlık gibi günlerin çarmıhında
arttıkça yalnız, sustukça silik…
Ay ışığı gölgeleri büyüttü
son kuşlar da vuruldular dağlarda
“Uygarlık ve barbarlık kardeştir.”
-Havel-
Dünya sığmıyor insana Havel,
yüzlerdeki, yüreklerdeki maske,
parada kir, suda klor, havada nem,
yüksek borsa, alçak basınç
ve kanun hükmünde ihanetler, sahtekâr jestler.