Okuduğum ilk e kitap olması tesadüfen biraz ironik oldu. Kitabın kendisi gibi. Eski ve yeninin karşılaştırılması mı desem yoksa eski ve yeninin ironisi mi? 2.si daha doğru sanki. Anladığım kadarıyla söyleyeceğim şu ki; anladığımdan daha fazlasını söylediğim görülmüş birşey olmamakla birlikte belki duyulmuştur. İtiraf edeyim duyulmuşsa yalandir zaten. Kitaba geri dönersek, bu cümleyi çok kullaniyorum günlük hayatımda, konuya geri dönersek vb. Benim sorunumda bu heralde odaklanamamak. Aklım sürekli dağılıyor. Neyse. Yazar eskiye özlem mi duyuyor yoksa yeniye, yani sosyalizme hayranlık mı? Emin olamadım, alay yada ironi o kadar güçlüki tam karar veremedim o yüzden yazarı boşverelim, ana kahramanların konumuna bakalım. Ağabey Babicev sistemin has adamı. İvan sistem karşıtı ama hiçbir şeye tutunamamiş. Kavalyerov'sa kadri kıymeti bilinmemiş, arada kalmış esas oğlan. Eskiyi İvan ve Kavelyarov'dan dinliyoruz. Boş laflar, komik felsefe. Yazarin tileri. Babicev ve oyuncağı Volayda yenici. Yer yer mantıklı konuşuyorlar aralarında ama, yazar öyle fena bir adam ki bu herifleri sevmemize engel oluyor. En sevmediğim kahramanların 1.si Volayda 2.si Babiçev.3.neydi o kızın adi. İvan komik adam ama.
Kitabi elinde tutacaksın sayfaları hissedeceksin kitabın kokusunu duyacaksın diyen benin ilk e kitabi. Eski ile yeninin ironisi. Kitabin etkisinde kaldığımı söylemeliyim. Hoş kitaptı, okumanızı öneririm.
