En Eski Zeki Coşkunsu Gönderileri
En Eski Zeki Coşkunsu kitaplarını, en eski Zeki Coşkunsu sözleri ve alıntılarını, en eski Zeki Coşkunsu yazarlarını, en eski Zeki Coşkunsu yorumları ve incelemelerini 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
Önceki öğrendiklerimiz,
Ruhumuzu ele geçirmiş bir gardiyan gibi.
Yeni öğrendiklerimizi
Çoğu kez yargılıyor,
Damgalıyor ve
kabullenmemizi engelliyor.
[Salih Koca/ Ayıkla bilincin taşını]
Sayfa 15 - çizgi kitabeviKitabı okudu
Tanrım konuşmalıyız; Lütfen, mümkünse hemen! (...) Tanrım, benim sana seslenişim; "biliyorsun değil mi çok iyi biliyorsun. İkimizde biliyoruz, birbirimizi kandırmayalım! Ben aslında; annemin babamın ve senin müşterek ve başarısız projesiyim!" diyen, "kendiyle yüzleşmekten kaçan ve olumsuzlukları kendinde değil de, hep başkalarında arayan fatalistik (kaderci) ve kendine olan özgüvenini yitirmiş bir pesimistik" in seslenişi türünden olmadığı gibi, "Tanrım; konuşmamız lazım: sanırım yoruldum ve artık maksadını anlayamıyorum...!" mazeretini dillendiren "yılgın ve kafası karışık biri" nin seslenişi de değil...!
Tanrım benim sana seslenişim; "Tanrım; eğer bir Tanrı varsa, ruhumu kurtar, eğer benim bir ruhum varsa...!" (Ernest Renan) diyecek kadar "fanatik bir kuşkucu" nun seslenişi hiç mi hiç değil...!
Tanrım; sana "insanın anavatanı" olarak olan o "içimdeki çocuk" un seslenişi ile sesleniyorum...
Sayfa 19Kitabı okudu
Sana, milyon dolarlık bir caminin önünden sesleniyorum Tanrım;
Avluda aç kalmış binlerce güvercin!
Yere karton serip oturmuş sokak çocukları!
Boyası hiç kullanılmamış boyacı!
Ve tam yukarıda bir yazı:
"Bugün Allah için ne yaptın?"
Cami'dekiler mi ne oldu?
Onların zaten konumuzla alakası yok...
Sayfa 19Kitabı okudu
Tanrım; (...)
"Bana 'sus!' diyorsan,
O vakit
Hakkımı koru!
'Ağlama!' diyorsan,
'Niye gülmediğimi' sor!
'Neden duygularını belli etmiyorsun?' diyorsan,
Elimi tut!
Az şey yaşadığımı düşünüyorsan gözlerime bak!
Bana sitem etme,
İsyan etme,
Kahretme!
Elini uzatmayacaksan kendinden hiç bahsetme"
Sayfa 20Kitabı okudu
Kaç parçalara ayırmışlar bizi Tanrım!... Bir parçamızı ailemiz kızar diye dışarıda bırakıyor, bir parçamızı sokakta ne işi var diye eve kapatıyoruz. Bir parçamızı susturmak için yalanlar söylüyor, bir parçamızı sevdiğimize rehin bırakıyoruz. Bu parçalanmışlık içinde; sanki bir bütünmüş gibi fotoğraflara gülümsüyor, geçip giden zamana karışan yanımız hâlâ bizimleymiş gibi avunuyoruz.
Sayfa 23Kitabı okudu