İnsanın içindeki iyilik, ruh melekelerini mükemmellik ya da erdemle uyumlu bir biçimde kullanmasıdır ... Üstelik, bu iş onun tüm yaşamını kaplamalıdır; çünkü, nasıl ki bir çiçekle bahar olmaz, aynı şekilde, bir günlük ya da kısa süreli bir mutluluk, insana mutlak neşe ve mutluluğu getirmez.