Mustafa Buber
@yazar42
Zorlama! Ya kalbin kırılır,ya hevesin.
Psikolojik Manevi Danışman (Eğitimci)
1 okur puanı
Aralık 2024 tarihinde katıldı
Güneşin doğuşu bir umuttur,batışıysa kabulleniş…
Zaman da öyle değil mi?Geçip gidiyor belki,ama bazı anlar var ki içimizde kalıyor…
Yaşanıyor,susuluyor,unutulmuyor.
Ve biz,her gün yeniden doğup her akşam biraz daha susmayı öğreniyoruz.
Bir insanın önceliği olmak…
Saatin akrep ve yelkovanından önce,
günün telaşından,dünyanın yükünden önce birinin aklına düşmek…
Bir dua gibi,bir iç çekiş gibi göğsünün tam ortasına yerleşmek…
Gerçek sevgi;gizli bir köşe bile olsa,yasaklı bir hayal bile olsa,“önceliğim sensin” diyebilmektir.
Felsefede derler ki:
“Bir şeyin değeri, ona ne kadar zaman ayırdığına bağlıdır.”
O hâlde seni hayatın tam ortasına yerleştiren biri,
zamanın da,yüreğin de hakikatini biliyordur.
Birinin önce duası,sonra planı,sonra önceliğiysen;bil ki seni sevmek,onun için var olmakla eş anlamlıdır.
Ve sen…
Benim önceliklerim arasındasın ceylan bakışlım… Çünkü insan en çok kimi düşünüyorsa,en çok ondan vazgeçemiyordur aslında.Ve ben,düşünmekten hiç yorulmadım…
Ben beklerken sessizliğine tutundum… Sen yazamadın,ben sustum…Yasak bir sevgiye ancak kalbimle konuşabildim.
Öyledir bu işler azizim…
Yasak bir sevgiyi içine gömmek,yanan bir meşaleyi avucunda saklamak gibidir.Her tutuşta biraz daha yanar insan,ama ne bırakabilir elinden,ne gösterebilir elâleme…
Sen,acaba mesaj attı mı?diye ekranı açarken,
O,çoktan başka şeylere geçmiş olur.
Sen derinliğime huzurla dokunan kıyı,
Ben hırçın dalgaların efendisi…
Fırtınalarla yoğrulmuş kalbim,
Ancak senin tenhalığında sükûneti bildi.
Senin gözlerinde kaybolmak,
Bir okyanusun kalbine düşmek gibi…
Ne zaman savrulsam içimin rüzgârına,
Senin sevginle kıyıya varırım.
Ve şimdi bil ki…
Kurt bakışlarımda yalnız sana bakan bir vefa var,
Bir sadakat, bir sığınak, bir aşkla dolu dağlar…
Sen o bakışlarda hem rüzgârın dansını,
Hem de sükûnun sırrını bulacaksın…
Bugün zaman durdu sanki… Kalbimin atışları onun bakışına göre ritim tuttu, gülüşüyle gökyüzü daha mavi, yeryüzü daha huzurlu oldu.Sevdiğim bugün, sevgisini sadece sözde değil, özde yaşattı bana. Sözcüklerin kifayetsiz kaldığı yerde elleri tuttu ellerimi. Hiç yapmadığı şeyleri yaptı; çünkü bu kez kalpten gelen bir niyet, özveriyle birleşti.
Sevgi,