160 syf.
·
Not rated
Sabahattin Ali en beğendiğim yazarlar arasında. Kişilik olarak da, yazar olarak da çok muhteşem bir şahsiyet.
Birtakım zorlu süreçlerden geçmesi, sevdiği kadından ayrı kalmasına neden olmuş. Hatta çocuğu Filiz'in büyüdüğü dönemlerde de ondan ayrı kalmak zorunda kalmış.
Kızı Filiz Alinin verilerine dayanarak hazırlanmış olan "Canım Aliye, Ruhum Filiz" adlı eserde, eşine ve çocuğuna yazdığı mektupların günümüz Türkçesine çevrilmiş halini okuyoruz.
Medine Temür
Canım Aliye, Ruhum Filiz
Sabahattin Ali
Yazarlar
Yazarlar beni hiçbir zaman hayal kırıklığına uğratmadılar. Bence yazarlar son derece çekici insanlardır. Beni hayal kırıklığına uğratan onların yapıtlarıdır.
Sayfa 76
Haram parayla hayır eseri yapanların aldanması
Bir grup, mescid, medrese, misafirhane, köprü, havuz ve insanların gözlerine hitâb edecek şeyler yapmaya düşkündür. İsim ve şöhretlerini ebedileştirerek, öldükten sonra da eserlerinin devam etmesi için onların üzerlerine isimlerini tuğla ile yazarlar ve bununla mağfireti hak ettiklerini sanarlar; fakat iki yönden aldanıyorlar:
Birincisi; paralarını zulüm, şüpheli yollar, rüşvet ve haram yerlerden kazanmışlar. Kazanırken Allah'ın gazabına maruz kalmışlardır. Bu şekilde Allah'a isyan ettikleri için onlara düşen, tövbe etmek ve malları, eğer yaşıyorlarsa sahiplerine, hayatta değillerse varislerine iade etmektir. Vârislerinden de hayatta olan yoksa o malları en mühim maslahatlar için sarf etmektir. Belki en önemlisi, fakirlere dağıtmaktır. Hal böyle olunca, binalar yapıp, ölünce de onları terketmenin ne faydası olabilir ki? Ancak riya, şöhret ve kendinden söz ediliyor olmasının verdiği zevk bunları mağlup etmiştir.
İkinci yön ise; bağışta bulunmakla ve binaları yüksek yüksek yapmakla, kendilerini ihlás sahibi görerek, hayrı amaçladıklarını zannetmeleridir. Böyle bir zengine fakir bir kişiye bir dînâr vermesi teklif edilse nefsi buna razı olmaz, çünkü içinde, yaptığı hayırla övülme sevgisi yer etmiştir.
Braudel, Avrupa kentlerini anlattığı kitabında (Maddi Uygarlık, Ekonomi ve Kapitalizm) İslâm şehirlerinin düzensiz, pis, yazın tozlu kışın çamurlu sokaklan olan yerler olduğunu yazdı. Ona göre bu şehirler ancak siyasî olarak bağımsızlaştıkları dönemlerde (İslâm toplumunun kargaşalarla parçalandığı anlarda) Avrupa'daki kentlere benzemişlerdir. Bu yazarlar Batı dışında başka bir hayat kurulabileceğini ve bu hayatın dinamiklerinin teşekkülünün farklı olabileceğini kabul etmiyorlardı.
Sayfa 81 - Ayışığı Kitapları - KİTABEVİ (1.Baskı)
Yazarlar bir yeri anlatmakla kalmaz, daima yeniden yaratırlar.
"Vatan" Namık Kemal'in bölgesiyse, "ülke" Cemil Meriç'in, "topraklar" Orhan Kemal'in, "memleket" Nâzım Hikmet'in, "coğrafya" Tanpınar'ındır.
.
Sayfa 12 - MetisKitabı okudu
