"İNNE MEIYE RABBİ, SEYEHDİN..!”
*"İnne meıye Rabbi, seyehdin!”*
Bu Ayet-i Celile’yi dağlara taşlara haykırmak, her gördüğüm yere yazmak istiyorum BÜYÜK HARFLERLE..
*"İNNE MEIYE RABBİ, SEYEHDİN..!”*
Belki bir çoğumuz ilk defa işittik, Rabbimizin bize böyle bir vahiy indirdiğini..
Belki yüzlerce mukabeleye gittik, defalarca kendimizde okuduk ama birazdan ilk defa
Yazı bizzat şahsıma ait
Alışmayın! ... Koşul,.. yer ,.. zaman,.. kişi,.. olay.. ne olursa olsun kimseye alışmayın.. Birgün herkes gider hayatınızdan! İnanmak istemeseniz de bu olguya, bi gün tespit edilmiş olanı yaşarsınız. Her ne yaparsanız yapın bazıları için, ne kadar şey yaptığınız sadece 1 kalp kırıklığıyla ölçülür bazen😏Ve kimi ne kadar üzmek kırmak istemezseniz, kimin üzerine ne kadar çok düşerseniz bilhassa o kişiler SİZ tarafından daha çok üzülenler olur günün sonunda.
Güneş kalbiniz de batar mesela o gün🌅 Canınızın yanış sebebi o güneşin battığı yerden verdiği acıdır. Kalbinizin tam ortasında derin bir boşluk vardır ve nefesinizin o an canınıza batışını yaşarsınız.
İşte bu yüzden acı çekmemek için Alışmayın.. Alışmayı bırakın.. Çünkü "Birgün herkes gider hayatınızdan"...
A.U
(8 Haziran 2017)
#Yazı bizzat şahsıma ait#
Çok seviyorum be öyle böyle değil değil hani. İçten yürekten ve bu defa çok başka. O herkesten biri değil. Tıpkı benim olduğum gibi. Bu yüzden ben onu herkesten daha çok ve daha farklı seviyorum. Bir gözleri var, gözlerime dokundurduğu an içimde iklimlerin varlığını hissediyorum. Bir gülüşü var, o bana aşkla bakıp gülünce, sanki bir melek gökten yeryüzüne ayak basıyor. O var ya, o öyle bir kalbi taşıyor ki her yanım cehennem gibi yanıyorken, ben acıyı değil aşkı, sevgiyi hissediyorum. Ahhh sevdam! Beni böyle cayır cayır yakarken ruhumu ve bedenimi tıpkı kalbim gibi kül hece sana teslim ediyorum. Seni çok seviyorum. Cümleyle değil hücreyle. Sevap olmasa da olur günle geceyle, günahla seviyorum seni. Benimsin! Sadece benim! Bana aitsin! Her şey Sen resmen. Her yer sen. Köşe, bucak, ara, çıkmaz sokak ... Hepsi senden ibaret. Sanki bu şehrin her köşesinin adı sen. Her yer ya sanki evren sen! Seviyorum, Allah şahit olsun ölene kadar, Seveceğim de! ... Hep aynı aşkla, aynı sevgiyle...
A.U
Yazı bizzat şahsıma ait
Büyük hatalar yaptık belki de .. Asla telafisi olmayan, özrü olmayan..hatta dönüşü olmayan. Düşlediklerimizin ağırlığı değil de yüklendiklerimizin ağırlığı çöküverdi omuzlarımıza. Baş edemedik, başa çıkamadık. "Güçlü" demediler hiç .. Belki de bu yüzden "Akılsız" olduk. Her şeyi verdiğini sandılar çevremizdeki herkes, oysa sandıklarından çok azı verildi. Herkesi aldık başımızın üstüne koyduk buna karşılık. Sevdik; herkesi.. Fakat yaranamadık.. Haddini de hakkını da aştık, fazla geldi feda ettik... Ama asla SEVİLEN biz olmadık. Çünkü "Akıllı" değildik ki. Çünkü herkes gibi değildik. Hiçbir şeyi HAK ETMEDİK Kİ!.. Büyümek mi? Alasını yaptık. Küçücük avuç içimize kocaman bir dünyayı alan o kalbimizi koyduk. "Her yara zamanla iyileşir" dediler , biz hep yalanla doyduk. Dizlerimizdeki, parmaklarimizdaki yaraları yara bandı kapattı ama kalbimizdekiler asla dikiş tutmadı. Şimdi herkes ederi kadar azizim. Azsa az , çoksa çok... Değmiyorsa o da yok!
(27 Mayıs 2017)
#Yazı bizzat şahsıma ait#
"Seni Seviyorum" daki o Sen varya ; bende Can demek, Canan demek, Vatan demek, Ekmek demek Aş demek, Ateş demek, Cennet demek, Yangın demek, Aşk demek, Ömür demek Ölüm demek... Sen demek, Sonsuzluk, Ölümsüzlük demek... Yalnızlık demek, Sonu gelmeyecek olan Fırtınalar, Depremler demek...
Yüreğimi hareket ettiren, düşündüğüm her an kalbime aritmi yaşatan, yakıp kavuran, an an ağlatan, sinirlensem bile hep sevmeme vesile olan, bi türlü silemedigim, kendimi sevmekten alikoyamadigim, sevdasından kaçamadigim, yağmurdan kaçarken tutunduğum firtanisin sen... Sen nesin peki? Sen; Allahın bi lutfu olmalısın, hayatta bana verilen en güzel armağan🎁 ya da. Sen SEVDAM olmasın; Çok uzaklardan, yıllardır dualarla beklediğim, dilediğim onca yol aşıp bana ulaşan.
A.U
#Yazı bizzat şahsıma ait#
Herkesin ki gibi bi hayatım yok. Bu yüzden herkesten biri değilim. Ayrıcalığım, hayatımdan değil. Herkesin sahip olduğundan çok daha kötüsü benim. Ayrıcalığım, ait olduğumdan. Rabbimin bana verdiğinden. Ve ben onu her nereye gidersem gideyim hep sol yanımda taşıyorum. Onunla doğdum ve onunla büyümeye devam ediyorum. Beni bununla kabul etmeyenleri hayatımdan çıkaracak kadar acımasızlaşıyorum. Beni bununla kabul edenleri ise yeryüzünden alıp gökyüzüyle ödüllendiriyorum. Bana "değer"i layık gören her organizmaya hak ettiği şekilde karşılığını veriyorum. Ben istemediğim ama yaşamak zorunda bırakılmış bir hayatın baş karakteri! Hala mücadele ediyorum. Yaşamak adına yaşamıyorum. Herkes gibi beni de bir yaşatan var.
A.U