Espriler - Otobiyografi
_Nükte’yi anlamak oldukça güç.
_Nükte, benzemezin içindeki gizli benzerleri açığa çıkarma yeteneğidir.
_Nükte, zeka ürünü olarak haz üretmeye yarayan bir etkinliktir. Esprilerin malzemesi, yasaklanmış arzulardır.
_Bazı Nükte formülleri: Şaşırtma, aydınlatma, karşıtlıklar, anlamsızlıktaki anlam.
_Kraeplin: Karşıt iki kavramın birleşimi ve
Takdim
Elinizdeki Tarihçe-i Hayat, 1958'de hazırlanarak Üstad Bediüzzaman Said Nursî'nin nazarından geçmiş, "Şahsıma ait bahislerden ziyâde Hizmet-i Kur'âniyeye müteallik kısımlar neşredilmeli" diyen Üstad'ın tashih ettiği şekilde neşredilmiştir. Eserin içinde münderic "Âyetü'l-Kübrâ" ve
Sözler yayın
Boratav ise savunmasında Atsız için şunları söylemektedir: Nihal Atsız'ın Cumhuriyet prensiplerine aykırı düşüncelerinin sadece fanteziden ibaret olmadığı, üniversite yıllarından sonra yavaş yavaş anlaşılıyordu. Nihal, etrafındakilerden ya tam bir alakasızlık ya da tam bir inkıyat görmeye alışmıştı. Ben, herhalde, onun karşısında münakaşa etmeye
#Yazı bizzat şahsıma ait#
Evet ben yoruldum! Bunu hep söylüyorum fakat anlatamıyorum. Ya duymuyorlar beni ya da artık duyulmak istenmiyorum. Son bi kez diyorum, yok cesaret yok. Bitiriyorlar! Bi an oluyor yine sancılar dökülüp saçılıyor ortalığa. Kahraman, diyorum, ölüyor! Benim öldüğüm hikayede can bulacak bi başkası olmayacak biliyorum. Her şey kimin elinde peki? Gerçekleri senaryo yapan kim? Rest çekmek istiyorum o kişilere. Yok olup gittiğim derinlerde ve kaybolduğum çıkmazlarda onları da sürükleyip, oraya hapsedip bırakmak istiyorum. Bana sebep olanın sebebi olmak istiyorum. Zaman aklımın yari değil. Öyle olsa çoktan bitmişti bu eziyet. Öyle olsa çoktan son bulmuştu bu sürgün ediliş. Kovuldum! Bile isteye sahip olduğum her şeyden, kovuldum!!
A.U
#Yazı bizzat şahsıma ait#
Deniyorum, "içime atmak" denen o olguyu çok deniyorum ama olmuyor. Düşman kesilemem fakat soğursam da bir daha sevemem!!
Kesin hatları olmalı insanın hayatında. Uyulmadığında cezası kesilmeli. Ve "ölüm " denen o olguyu diri diri göstermeli. Defalarca kurduğum mahkeme de aleyhime çıkıyor tüm olaylar. Ben yaptım ben ettim ve ben yaşıyorum sonunu da. Herkes bana "ceza verebilme " hakkı üstlenmiş, sırasıyla karşımda. Kimseye "itiraz " hakkım yok, kaldırılmış. Ama onların bana "eziyet etme " hakkı var sayılmış. Ne çok kaybeden var oysa. Ben bile! Düşüncelerimin bile esiri oluyor bedenim. Çaresiz, boyun eğiyorum.
A.U
#Yazı bizzat şahsıma ait#
İyi kalpli olmak için çaba sarf etmek olağan bir şey midir? Doğuştan mı iyi kalpli olunur peki? Bi de katlanma ve bununla beraber bir sınır var. İyi kalpli olduğum düşüncesine sahibim. Kalbimin saflığından şüphesizim. Ama suistimal edilişi beni kötü biri olmaya itiyor. Katlanma dediğim şey tam o noktada gösteriyor kendini. Ve çoğu noktada katlanılmaz bir hal alıyor. Benim yaşadıklarımın katlanma boyutu kalmadı artık. Sınır diye bir şey de kalmış değil. İnsanlar her şeyi yıkmaya ve kırıp dökmeye alışmışlar sadece. Ben herkes gibi değilim işte. Bir zamanlar kıymetini yere göğe koyamadıklarımı şimdi yerin 7 kat dibine sokabiliyorum ancak. Ne kadar küstah insanlar! Ne kadar kolay değişiyorlar ve ne kadar da hızlı oranlarla kaybediyorlar! "Yokuş aşağı kaybetmek "diyorum buna. Bazılarını bu şekilde kaybederken izliyorum hayatımda...
A.U
#Yazı bizzat şahsıma ait#
Sonra kendinle ve Yaradanla baş başa kalmak bedenine, ruhuna, kalbine, hayatına sahip olduğun, taşıdığın ve içinde var olduğun her şeye çok çok iyi geliyor. Zaten kimse öyle sandığımız gibi değil merak etmeyin. Hani siz üzülüyorsunuz diye "Ayy kıyamam" diyip kendini senin girdiğin hale sokmuyorlar. Ağlasan da kendine(Bak buraya dikkat
#Yazı bizzat şahsıma ait#
"Seni Seviyorum" daki o Sen varya ; bende Can demek, Canan demek, Vatan demek, Ekmek demek Aş demek, Ateş demek, Cennet demek, Yangın demek, Aşk demek, Ömür demek Ölüm demek... Sen demek, Sonsuzluk, Ölümsüzlük demek... Yalnızlık demek, Sonu gelmeyecek olan Fırtınalar, Depremler demek...
Yüreğimi hareket ettiren, düşündüğüm her an kalbime aritmi yaşatan, yakıp kavuran, an an ağlatan, sinirlensem bile hep sevmeme vesile olan, bi türlü silemedigim, kendimi sevmekten alikoyamadigim, sevdasından kaçamadigim, yağmurdan kaçarken tutunduğum firtanisin sen... Sen nesin peki? Sen; Allahın bi lutfu olmalısın, hayatta bana verilen en güzel armağan🎁 ya da. Sen SEVDAM olmasın; Çok uzaklardan, yıllardır dualarla beklediğim, dilediğim onca yol aşıp bana ulaşan.
A.U
#Yazı bizzat şahsıma ait#
Herkesin ki gibi bi hayatım yok. Bu yüzden herkesten biri değilim. Ayrıcalığım, hayatımdan değil. Herkesin sahip olduğundan çok daha kötüsü benim. Ayrıcalığım, ait olduğumdan. Rabbimin bana verdiğinden. Ve ben onu her nereye gidersem gideyim hep sol yanımda taşıyorum. Onunla doğdum ve onunla büyümeye devam ediyorum. Beni bununla kabul etmeyenleri hayatımdan çıkaracak kadar acımasızlaşıyorum. Beni bununla kabul edenleri ise yeryüzünden alıp gökyüzüyle ödüllendiriyorum. Bana "değer"i layık gören her organizmaya hak ettiği şekilde karşılığını veriyorum. Ben istemediğim ama yaşamak zorunda bırakılmış bir hayatın baş karakteri! Hala mücadele ediyorum. Yaşamak adına yaşamıyorum. Herkes gibi beni de bir yaşatan var.
A.U
#Yazı bizzat şahsıma ait#
Yok mu şöyle senelerce komaya sokacak bir şeyler??
Bıktım artık her şeyden herkesten.
Nefret ediyorum. Özellikle de ailemden. Öyle baba öyle anne öyle aile olmaz olsun.
Bittim çöktüm artık !
Ruhen, manen, aklen, psikolojikmen, bedenen...
Çöktüm, hasta oldum artık.
Sinir hastası oldum.
Kaldıramıyorum artık.
Dayanamıyorum artık.
Bende insan gibi yaşamak istiyorum artık.
Bu nasıl hayat yaa ???
Allahın bir kulu bile bilmiyor ben ne haldeyim.
Allah bile çaresizliğimi gördüğü halde, sesimi duyduğu halde, halimi bildiği halde benimle değil, bana yardım etmiyor.
Nerde umut???
Nerde insan gibi yaşamak???
Ölmek bile az gelir bu kahrolası hayata..
😭😭😭😭😭😭😭😭😭😭😭😭😭😭
A.U
#Yazı bizzat şahsıma ait#
Bugün bir arkadaşımla karşılaştım. Aslında bu onu 2. görüşüm. Öyle ayak üstü nasılsın ne yapıyorsun gibisinden konuştuk. Ben elindeki telefonu gördüm sonra bi de yüzüğünü falan. Evli olduğunu ilk gördüğümde öğrenmiştim zaten. Şakayla karışık " Kocan zengin herhalde " dedim. O " Yok kız ne zengini " dedi. Sonra elindeki telefonu
#Yazı bizzat şahsıma ait#
Daha ellerim titreyene kadar senin ellerini tutacağım.. Daha alzeimer olup herkesi unuturken bi tek seni tanıyacağım.. Daha 80 yaşında pazara gidip bir poşetin bir ucundan sen bir ucundan ben tutacağım.. Daha hastalığımız sağlığımız olacak.. Verdiğimiz sözleri tutacağız.. Yağmurda sırılsıklam olacağız.. Karda birbirimize sarılıp ısınacağız.. Her gittiğimiz yer bize özenecek.. Demem o ki Allahımın bu büyük yazısı tarihe de yazılacak..☺
(E.Y 8 temmuz 2017 02:38)
A.U
#Yazı bizzat şahsıma ait#
Böyle inanır herkes. Bi ölüm vardır, gelir. Bulur nereye gitsende seni. Görmez belki gözler ve atmaz kalp hiç şüphesiz. Kesilir nefesim. Sadece o son arzumda -ölmeden önce- seni isterim. Azraildir, "ben geldim" demeden beni senden ayıran. Ve o kaderimdir seni benden, beni de senden yok sayan. Bulutlarda küsüp gider o gün. Ve hiçbir yıldız artık "Sen" değildir. Kurtulmuşsundur benden evet. Mezarıma gel ve dua et. Sarılıpta ağlarken sen ve ben sensizliği düşünürüm, o da sensizliktir neden.
A.U
#Yazı bizzat şahsıma ait#
Ama olur ya ölüm gelir, işte o zaman giderim. Seni bırakmasam da bırakırım. Sorarlar bana "Suçun ne?" Diye . "Seni sevmek" derim , gülerler halime. Bi melek görürüm ateşlerin içinden. Ve aşık olurum ona. Oysa ben cehennem, o da cennetin kapısında bekler. Senin gibidir, imkansız. Bitmez bu ceza. Gelmez sonu. Hasret ekerim nur yüzlüme. Bu ölümdür işte. Hayattaysa, sensin benim meleğim. Bu hayat ahiret. Ben cehennem. Sense cennetin kapısında ki melek. İmkansızım. Nur yüzlüm. Bitmeyen ceza hayat yolu. Ve aşk var bide o da Sen = Ben.
A.U