Eğer arayışçı kendi hayatını uhrevî bir nazarla görebilseydi, bütün acısı ve kederiyle bu hayatın nasıl rüzgar hızıyla geçtiğini de kolayca görürdü. Bir keresinde, Şeyh "Zaman, zaman hızıyla uçup gidiyor," demişti. Gerçekten de öyle, çünkü kendimizi yeniden Ebediyet'te bulmamız bir an meselesiydi. Hal böyle olunca, bu dünya üzerindeki şu ânımız da, en değerli sermayemizdi.