İçimizde "Yılkı İnsanlar" da vardır.
Gönüllü olarak bir sosyal grup içerisinde, sabah akşam koşturmaya başlar. Yerine göre bedeni ile yerine göre cüzdanı ile koşturur. Bir zaman gelir ki, ne arayan ne soran var. Yaş geçmiş, para bitmiştir çünkü.
Bizim buralarda, yazın çalıştırdıkları yük hayvanlarını kışın kayıklarla adaya bırakırlar. Yazın da gider alırlar, bedava İŞ GÜCÜ.
Sigortasız, karın tokluğuna çalışan insanlar gibi....
Abbas SAYAR, Yılkı atlarını anlatırken, güzel bir ders vermiş, patronlara. Ve dahi akıl vermiş, Yılkı İnsanlara...