Akış
Ara
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
1000Kitap Android UygulamasıÜCRETSİZ – Google Play'den indirin
1000Kitap iOS UygulamasıÜCRETSİZ – App Store'dan alın
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.37.29
Pauline “çok üzgün genç bir kadın”
Dumas’ın ilk eseri Pauline, sunuşta verilen bilgilere göre, yazarın bir handa göz göze geldiği “çok üzgün genç bir kadın” olarak ifade ettiği Pauline ile karşılaşmasıyla, onun yüzündeki bu hüznü merak etmesiyle oluşmaya başlar. Gerçek olaylara dayanan hikâyeye yazar (yine sunuştaki bilgilere göre) onun adını, karşılaştığı bu genç kadının adını
Sabahattin Ali, genç yaşta öldürülmüş olmasına rağmen ardında onlarca eser bırakarak aslında ölümsüzler kervanına katılmıştır. Edebiyatımızda öyküleri ve romanları artık birer klasik olan Sabahattin Ali, yazın dünyasına şiirle adım atmış bir değerimiz. Bu kitap, onun bütün şiirlerini bir arada vermesinden dolayı, onun şiir serüvenini görme ve değerlendirme açısından okunası bir kitap. Kitap üç bölümden oluşuyor.
- Dağlar ve Rüzgar
- Kurbağanın Serenadı
- Öteki Şiirler
1- Dağlar ve Rüzgar'daki şiirler 1931-1934 yılları arasında yazılmış şiirler. Bu şiirlerden bazıları bestelenmiş ve şarkı olarak da unutulmazlar arasında yerini almıştır. Bu bölümde toplam 28 şiir var.
2- Kurbağanın Serenadı'ndaki şiirler ise 1926-1929 yılları arasında yazılmış şiirler. Bu bölümde de toplam 21 şiir var. Bu bölüm de kendi içinde dört bölüme ayrılmış. "Kurbağanın Serenadı", "Köprünün Çocukları", "Buruşuklar", "Oyuncak".
3- Öteki Şiirler bölümünde toplam 23 şiir var. Bu bölümde yer alan "Terkib-i Bend Risalesi" divan edebiyatı tarzında yazılmış ve açıkçası benim boyumu biraz aştı :)
Sonuç itibariyle Sabahattin Ali'nin şair yönünü tanımak isteyenler için güzel bir kitap.
Dağlar ve Rüzgar - Kurbağanın Serenadı - Öteki ŞiirlerSabahattin Ali · Cem Yayınevi · 199321,2bin okunma
Önsözde çok sevdiğim bir kısımla başlamak istiyorum bu kez, şöyle ki: "Bir sabah üniversiteye geldiğimde kapıdaki görevliler birinin benimle görüşmek istediğini söylediler. Mütevazı ve saygılı halinin beni uzaktan etkilediğini hatırlıyorum. Ne istediğini sordum, İlk iki kitabımı okumuş olduğunu, benden bir dileği olduğunu iletebilmek için İstanbul'dan kalkıp geldiğini söyledi. Odama davet ettim oturmayıp isteğini ayakta dile getirdi. 'Sizden bir ricam var lütfen bizler için de yazın' Ardından veda etti, bende o an fark edemediğim bir iz bırakıp giderek."
Engin Geçtan, hesaplarım doğruysa mesleğinde -psikiatrist- 30 yılı devirdikten sonra başlamış bizler için yazmaya. Ne demek bizler için yazmak? Tıbbi terimlerden, kuramların bunaltıcı olabilecek ayrıntılarından uzak, yalın bir dil seçmiş doktorumuz :) Okuyup okuyup anlamaya çalıştıklarımızı, kendi birikimiyle sentezleyerek hediye etmiş bize.Freud, Jung, Adler, Fromm... belki de daha kimler kimler benim gözümden kaçan. Hadi gelin biraz çocukluğumuza inelim sizinle. Sonra yetişkin olalım ilişki kuralım, sonra biz çocuk büyütelim "sağlıklı", sonra yaşlanmaktan korkmayalım, yaşayalım. Okuyun, okutun.
144 syf.
5/10 puan verdi
Kitap uzun süredir elimdeydi ama okumak içimden gelmiyordu.Dedim bir okuyayım dün. Başladım ama okuması bunaltıcıydı, yazarın kafası dağınıktı bence. Virginia Woolf çok şey yazmıştı evet ama sevmedim. Kadınlar hakkında sürekli böyle olun, şöyle olun diyordu. Savaşın, haklarınızı kullanın, yazın sadece kurmaca değil her şeyi yazın diyordu.Söylediklerine katılıyorum ama Virginia Woolf' un kadını evden uzaklaştırmak istemesine dayanamıyorum.Bir kadın evinde de mutlu olabilir.
Ben bir kadının anne olmasının her şeyden üstün olduğunu düşünüyorum. Yazar bu duyguyu tatmamış ve bu yüzden bu kitaba ben tam bir kadın tarafından yazılmış olarak bakamıyorum ne yazık ki.
Virginia Woolf'un hayatına baktığımızda ise 3 kere intihar etmiş bir kadını görüyoruz. Kendi hayatı üzerinde etkisi yokken kadınları aşağılarcasına savaşmalarını istemesi gülünç. Keşke güzel , sağlıklı bir hayatı olsaydı kadının. Ona acımaktan başka elimden bir şey gelmez.
Müzisyen, siyasetçi, yazar, yönetmen, senarist...
Livaneli yapmışsa güzel yapmıştır, ben kim oluyorum da Zülfü Livaneli gibi bir kişiliği eleştireyim? Vasfım ne? İnsanlığa ne faydam dokundu, edebiyata katkım var mı? Yok mu? Öyleyse susayım.
Bir kitabı (kendimizce) olumlu olumsuz yönleriyle değerlendirmek için kitap yazmış olmak mı gerekir?
Nefes Kesici Bir Ritim
Bu kitabı nasıl tarif edebileceğimi, nasıl anlatabileceğimi bilmiyorum. Nitekim anlatması da okuması kadar zor bir kitaptır diye düşünüyorum. Şahsi görüşüm bu elbette ama birkaç eleştiri okudum ve çoğunluk kitabın okunmasının çok zor olduğu yönündeydi. Bu sitedeki incelemelerde de birçok insanın kitabı yarım bıraktığını okudum, devam edin, zorlu
BUNLARIN HEPSİ BENİM KİŞİSEL FİKİRLERİM.
Puanım 1/5 (%10/100)
9-10 gün gibi bir sürede bitirmişim kitabı fakat kendimi zorlamasam aylar sürebilirdi diye düşünüyorum. Bu cümleden bu incelemenin nasıl bir şey olacağını az çok tahmin etmişsinizdir. Kitaba kaç puan versem ona bile zor karar verdim açıkçası. Her yerde 9-10 puan aldığını görünce zaten içimden bir ses popüler kültürden dolayı
Kopuk sayfaları sararmış bu eski kitabı görünce çok sevindim.
Aziz Nesin’in bu kitabını hiç duymamıştım bile. ( Cahil ! Biz biliyoduk! Cahil ! Biz biliyoduk! Deme boşuna inanmam, koskoca sitede sadece 20 kişi okumuş…)
Kitap hakkında hiçbir araştırma yapmadan, Aziz Nesin kitabı sonuçta ne anlatıyorsa güzel anlatıyordur deyüp; görücü usulü
Dersimiz serisi
Özkan Öze'nin tüm kitapları gibi bu da bir harika... Alanımla ilgili olduğu için Dersimiz serisini daha bir ayrı seviyorum. Ve çocuk kitabı olarak görülmeden tüm DKAB öğretmenlerinin okuması gereken bir seri olduğunu düşünüyorum. Kitapta Halis Muhlis isimli bir Din Kültürü ve Ahlak Bilgisi öğretmeni ile öğrencileri arasında geçen 2 saatlik ders sürecinde Fatiha suresinin anlamına değinilir. Ara ara çocukların atışmaları ile kendinizi o an derste hissediyorsunuz.
En sevdiğim kısım ise... Kitapta Halis Muhlis üzerinden özeklikle Din Dersi öğretmenlerine verilen mesajlar. Tüm DKAB öğretmenlerinin Halis Muhlis gibi derdimizin müfredat değil, dini sevdirmek olması gerektiğini fark etmesi duasıyla...
Çocuklara, gençlere tavsiye... İlahiyat ve DKAB mezunlarına emirdir...
Bir sonraki kitabı iple çekiyorum...
Sevgili Özkan Öze... Kaleminize kuvvet... Siz hep yazın... Çocuklarımız için... Bizin için...
Dili akıcı, hep ne olacağını merak ettiren bir anlatımı var kitabımızın. Bir yolculuk sırasında okuyup bitirdim. Aynı zamanda etkileyici bir kitaptı. O kadar hissettirdi ki kendini iyi ki bu yazın o sıcak günlerinde okumamışım dedim çünkü yaşadığımız o sıcak yaz günlerinin etkisini iki katına çıkarırdı eminim :)
Hep umut olmalı insanın içinde ama öyle boş yere değil buram buram emek içeren, bir an olsun hedefinden döndürmeyen bir umut… O hedefe öyle bir umutla koşmalıyız ki ne zalim düşman ne vahşi dünya ne terk edenler ne kimsesizlik… Hiçbir şey bizi o yoldan geri çevirmemeli. İnsanlığın yitip gittiği şu dünyada hala umut etmenin çok kıymetli olduğunu hatırlattı bu kitap bana.
