Yazarların Bilinmeyen Yönleri
*Walt Whitman eşcinseldi. En büyük aşkı ABD Başkanı Abraham Lincoln’dü. Şiir yazmadığı veya Abraham Lincoln’e duyduğu aşkı anlatmadığı zamanlarda banyo küvetinde içki içerek bağıra bağıra şarkılar söylerdi.
*Shakespeare yazdıklarından kazandığından daha fazla geliri tefecilik yaparak kazanıyordu.
*Karanlık hikâyelerin ustası Edgar Allan Poe‘nun
Mektup yazma geleneği günümüzde tamamen tükendi. Artık anlık mesajlaşma ile daha hızlı ve özensiz bir iletişim var. İnsanlar nasıl söylediğini değil, ne söylediğini düşünüyorlar. Modern çağ insanların edebi gücünü de örseledi. Uzun mesaj atmak istediği zaman “ şimdi yazmakla uğraşmayayım , ses atayım ” diyor insanlar. Böylece yazma kültürü
Benim bir sözüm vardır.
Aşkı anlatan biri aşkı yaşamamıştır. Çünkü aşkı yaşayan ne anlatsa anlatsın içinde az geldiğini daha çok anlatmak isteyeceğini ve ne kadar anlatsa anlatsın o duyguyu hissettiremeyeceğini bilir. İçini anlatır, içini döker nafile. O his anlattıkça çoğalır. Ama illaki bi iki şey anlat dersen
Şarkıdan anlamdır aşk. Şarkıcının
YAKAMOZİSH-1
Ya öyle bir his yaşıyorum ki anlatılmaz cidden şarkı dinliyorum ama dinlemiyorum gibime geliyor, düşünüyorum ama sanki boşa düşünüyorum. Aşığım deliler gibi kısmı silinmiş, acı çekiyorum acıdan gelen ilhamlar varken yazma isteğim silinmiş, yazma isteğim varken ilhamım kaybolmuş. Tüm dünya bana tersten sanki her şey güzelmiş gibi geliyor.Tek tek
Yazmaya Küstürülmüş Bir Yazar: Selçuk Baran
Momos Kitap Okuma Grubu'nda bu ay Selçuk Baran'dan Bozkır Çiçekleri'ni okuduk. Edebiyatımız için bir dönüm noktası olabilecekken edebiyat tekelimiz yüzünden küstürülmüş bir yazar var bence karşımızda. Bu değerli yazarın hayatı, eğitimi, edebiyat anlayışını kısaca derledik Momos'ca. Diğer ayın kitabına ve toplantı bilgilerine
“Yazarını Arayan Öyküler..”
Bir zamanlar İstanbul'da yazar olmak isteyen bir adam yaşarmış. Edebi yeteneğinin farkındaymış ama asla yazma isteğini ve hırsını içinde bulamazmış. Sonra, içini ve dünyasını kasıp kavuran bir aşk macerası yaşamış. O kadar sarsıcı bir maceraymış ki başından geçenler; yaşadığı kırıklık, yüreğindeki burukluk onu yazmaya itmiş. Kendini,
Geçmiş
İyi akşamlar, #36889321 hikaye yazma etkinliği kapsamında, ismini vermek istemeyen bir okurun hikayesini paylaşıyorum. Okursanız sevinirim
Geçmiş
"Her harf iskele kursun düşlerime. Biliyorum yazmalıyım, yazmalıyım ki, sussun aklımdakiler, yorulsun beklemelerim.
Tak etti canıma bu sessizlik! avazımın
Bizi yargıladığınız bu yerde çok yakında siz yargılanacaksınız!
Her birey bu kader vaktinde elinden geldiğince kendini savunmalı… Ve insanlığın kırbacına, faşizme ve mutlakiyetçi devleti andıran her türlü sisteme karşı mücadele etmelidir.
18 Şubat 1943 sabahı “Beyaz Gül” imzalı el ilanları Münih Üniversitesi’nin bahçesini kaplar. Bildirinin bir bölümünde yukarıda alıntı yaptığım sözler varken; geri kalanında
Özdemir Asaf
Özdemir Asaf, (Halit Özdemir Arun) Yalnızlık ve Aşk şiirleriyle tanınan r'leri telaffuz edemeyen naif, değerli şairimizi ölüm yıldönümünde saygıyla anıyorum. Nurlar içinde uyusun. melisababy.blogspot.com.tr
‘' Her insanın bir öyküsü vardır, ama her insanın bir şiiri yoktur.'’
Özdemir Asaf'ın en sevdiğim şiirini ve hikayesini de
NEVŞEHİR İLE İLGİLİ BİLGİ...
MUTLAKA OKUYUN DERİM...
Yıl 1943. Genç Mustafa'nın tayini kütüphaneci olarak Ürgüp Tahsin Ağa Kütüphanesi'ne çıkar.
Devlet memurluğu o dönemde süper bir şey, çünkü özel sektör falan yok.
Bizimki kütüphanede heyecanla okurları bekler; bir gün olur, beş gün olur, gelen giden yok. Etraftakilerle konuşur,