Yine de seviyorum seni
Ateşli bir aşkla
Ve hissediyorum ki hiçbir şey
Koparamaz beni Senden
Yazmak isterdim ben de böyle bir dörtlük
Ben olayım isterdim haykıran ah diye
Ya da yunancasıyla y
unuttum mu yoksa aşkımın ne kadar sürdüğünü
Sayfa 46Kitabı okuyor
Mürşid ve müridi arasında Allah ve hakikat adına kurulan dostluk daimidir ve dünyadaki hiçbir şey onu bozamaz.
Üçüncü lem'a
Bak, şu kâinat-ı seyyalede, şu mevcudat-ı seyyarede cevelan eden zîhayatlara! Göreceksin ki bütün zîhayatlardan her bir zîhayat üstünde Hayy-ı Kayyum'un koyduğu çok hâtemleri vardır. O hâtemlerden bir hâtemi şudur ki:
O zîhayat, mesela şu insan, âdeta kâinatın bir misal-i musağğarı, şecere-i hilkatin bir semeresi ve şu âlemin bir çekirdeği gibi ki enva-ı âlemin ekser numunelerini câmi'dir. Güya o zîhayat, bütün kâinattan gayet hassas mizanlarla süzülmüş bir katredir. Demek, şu zîhayatı halk etmek ve ona Rab olmak, bütün kâinatı kabza-i tasarrufunda tutmak lâzım gelir.
İşte eğer aklın evhamda boğulmamış ise anlarsın ki bir kelime-i kudreti mesela, "bal arısı"nı ekser eşyaya bir nevi küçük fihriste yapmak ve bir sahifede mesela, "insan"da şu kitab-ı kâinatın ekser meselelerini yazmak hem bir noktada mesela, küçücük "incir çekirdeği"nde koca incir ağacının programını dercetmek ve bir harfte mesela, "kalb-i beşer"de şu âlem-i kebirin safahatında tecelli ve ihata eden bütün esmanın âsârını göstermek ve bir mercimek tanesi kadar mevki tutan "kuvve-i hâfıza-i insaniyede" bir kütüphane kadar yazı yazdırmak ve bütün hâdisat-ı kevniyenin mufassal fihristesini o kuvvecikte dercetmek, elbette ve elbette Hâlık-ı külli şey'e has ve bu kâinatın Rabb-i Zülcelal'ine mahsus bir hâtemdir.
İmkânsız şey
Şiir yazmak,
Âşıksan eğer;
Ve yazmamak,
Aylardan nisansa.
"Bir izahata kalkışıyorum.Yazmak, ihanet edenin son çaresidir."
Yeniden okuyorum kendimi anlıyorum ki ne garip
Bir şiir yazmak ve elimi atıyorum boynuna
Kendi görüntüm güven veriyor bana yakıp yıktıktan sonra
Yeniden okuyorum kendimi bir başkası bu pekala benim kendim ya da
Garip ki ne kadar çok kişi olmuşum yazdıklarımda
Sayfa 9 - ÖnsözKitabı okuyor
-Ama kadının katlanması gereken en büyük sorun bu duyarsızlık değil,dünyanın ona karşı takındığı düşmanca tutumdu.Dünya ona,erkeklere söylediği gibi,' Canın istiyorsa otur yaz,benim için fark etmez,' demiyordu.Ona kahkahalarla gülüyor ve 'Yazmak mı?Sen yazsan ne olur,yazmasan ne olur,' diyordu.
Ergin Günçe'nin bir ikiliği var, yazmak istemezdim ama, öyle uyuyor ki durumumuza: "Bu dünyada gülmedik de / öbüründe şüpheli.” Başka diyeceğim yoktur.
Sayfa 36Kitabı okuyor
Hikâyeme bir hayat yazmak istiyorum
Pek de inandırıcı olmayan
Hayatıma bir ölüm.
Sayfa 60Kitabı okudu
"Bu sessizlikler bir süre sonra hayatımda o kadar çok yer tutmaya başladı ki şiir yazmak için çarpışmam gereken o huzursuz edici gürültüyü artık duymaz oldum," dedi Ka.
Sayfa 37 - 22. Basım: İstanbul, Kasım 2023 - YKY
Erkeklerin katlanmakta böylesine zorlandıkları dünyanın umursamazlığı, kadının durumunda umursamazlık değil, düşmanlıktı. Dünya kadına, erkeklere dediği gibi "Yazmayı seçersen yaz, benim için fark etmez." demedi. Dünya kahkahalara boğularak şunu dedi: "Yazmak mı? Senin yazmandan ne çıkar?"
Sayfa 76Kitabı okudu
Bunu yazmak istiyorum sana
sonra postalamak istiyorum
Simli bir yılbaşı kartıyla
Hiçbir mektup artık beni, ikna etmiyor hayata
Sayfa 46Kitabı okudu
imkansız şey
şiir yazmak,
aşıksan eğer;
ve yazmamak,
aylardan nisansa
Hayata Dönüş Operasyonu Diye Bunlarda oldu Bu Ülkede...
19 Aralık 2000 günü, Bayrampaşa Cezaevinin koğuşunda günlerdir ölüme yatan genç insanlara attılar. Bakın ne anlatıyor yıllar sonra, o katliama katılan askerlerden biri:
"Koğuşta yangın çıktıktan sonra yardım isteyenlere 'sizi kurtarmak için yaş battaniyeler atıyoruz, bunlara sarılın ve kendinizi koruyun,' diyerek battaniye attık. Fakat battaniyelere su değil, benzin ve tiner dökülmüştü. Battaniyeye sarılanlar daha çabuk yanıyordu."
On iki yıldır bu ülkenin ciğerlerinde yanmış insan etinin kokusu tütüyor. Dozerle yıkılmış cezaevi duvarının önünde, "Hepimizi yaktılar," diye bağıran kız kardeşimin sesi, bir "palemsest" gibi, yeni bir şeyler yazmak için açtığınız her sayfasında hayatınızın, karşınıza çıkacak. Ya görmezden gelir, sürdürürsünüz ölüm uykunuzu, ya da yüzleşir, hesabını verirsiniz bu utancın.
Sayfa 103 - İletişim Yayınları / 10. Baskı 2016, lstanbulKitabı okudu
