kardesim engelle engelle. bir ton ileti yazma. caydırıcı bir ceza olmadigi surece senin bir paragraf yazi yazman bir şeyi degistirmeyecek. senin bi'ton ileti yazdığını görünce "aa ne tür bir hayvanim ben, yaptığım densizliğe bak" demiyorlar. ne yaptıklarinin gayet farkındalar. sosyal medya icin. direkt engel cozum.
İnsanoğlu tıpkı her harfi bir duyguya tekâbul eden bir "klavye" gibidir. Klavyenin hangi tuşuna basarsan onu gösterir, onu yansıtır.
Eğer:
• Sevgi tuşuna basarsan "sevgi",
• Öfke tuşuna basarsan "öfke",
• Vicdan tuşuna basarsan "vicdan",
• Nefret tuşuna basarsan "nefret",
• Merhamet tuşuna basarsan "merhamet",
• Haset tuşuna basarsan "haset" yansıtır.
Onun için insanoğluyla irtibata geçmeden önce ekrana hangi harfleri yazman gerektiğini iyi seçmelisin.
Mesela; herşeyin çok güzel, daha güzel olacağını umut ederek bir yola girmek. Fakat herşeyin olmasa da birçok şeyin eskisinden daha beter bir hal alması. Üstelik bu sefer sadece kendin değil seninle birlikte başkalarının da bu durumdan mesul ve sorumlu olması.
Çevrendeki insanların iyi niyetleriyle pardon sadece iyi niyetleriyle seni mutlu etmeye
3 Kasım 2002 son mutlu pazar
Düşünsenize yarın bi uyanıyorsunuz bütün bunlar rüyaymış. Korona, deprem hiç yaşanmamış, dolar 1,25 tl. Ailedeki herkes pazar kahvaltı sofrasında. Ekmek almaya seni yolluyorlar. Televizyonda sihirli annem, bez bebek, adanalı açık. Yarın okul var ve güzel yazı defterine yazman gereken bir ödev var.
Düşünsenize yarın bi uyanıyorsunuz bütün bunlar rüyaymış. Korona, deprem hiç yaşanmamış, dolar 1,25 tl. Ailedeki herkes pazar kahvaltı sofrasında. Ekmek almaya seni yolluyorlar. Televizyonda sihirli annem, bez bebek, adanalı açık. Yarın okul var ve güzel yazı defterine yazman gereken bir ödev var.
"Mektubun gecikti yine. Belkide ne yazacağını kestiremiyorsun"
"Oysa adını yazman yeterli. Görünce içim aydınlanıyor"❤️🔥
📖Ahmed Arif/Leylim Ley
Bugün alacağım en güzel hediye senin bana yazman olurdu...
32’de Elazığ cezaevinde bir Memedimiz vardı bizim. Kara kavruk oğlan. Sovyet sınırındaki bir karakolda askerlik yapmış. Sonra gelmiş memlekete; bir gün kahvede, ’’Rusların karakolları fena değildi, aç değildiler,’’ gibi bir söz etmiş. ‘’Komünist oldun.’’ deyip bizim yanımıza tıktılar bunu. Beş vakit namazında. Cin gibi bir oğlan. ’’Okuman yazman var mı?’’ dedik. ‘’Harfleri tanıyorum da birbirine vuramıyorum‘’ dedi. Okuyamıyordu. Epey kaldı bizimle…. Bir gün ‘’ Ne vakit gözü açılacak, ne vakit gerçekleri görecek bu halk ‘’ gibisine dertleşiyoruz.. ’’Baba.’’ dedi, "bu millette benim gibi, harfleri tanıyor da birbirine vuramıyor.’’
Bir Gün Tek Başına
Vedat Türkali