Mektubun gecikti gene. Belki de ne yazacağını kestiremiyorsun! Oysa adını yazman yeter. Görünce içim aydınlanıyor. Yüzüme şavk geliyor.
Sayfa 141
Dünya kadına, erkeklere dediği gibi "İstersen yaz, umrumda değil", demiyordu. Dünya kaba kaba gülerek "Yazmak mı?" diyordu. "Yazman ne işe yarıyor?"
Reklam
Hayatımda yeni başlangıçlar için bana yön veren, ne derse desin hep doğruyu söyleyen, her zaman yanımda olan bitanecik canım arkadaşım “Aysel”... Her ne kadar ciddi dursan da klabinin güzelliyi yüzüne vurduğu için ve çok tatlı olduğun için seni bir kez tanıyan bir daha senden uzak kalamıyor . Bunlarında en başında hiç çekinmeden kendimi göstere bilirim)) Seni tanıdıkdan sonra artık hiş bir şey eskisi gibi olmadı. Bana birisi seni sorsa “onu iyiki tanımışım, iyiki benim hayatımda” derim. Çünki sen başkasın duruşunla, konuşmanla, tatlılığınla, kendine güveninle...Hani bana benim saf altınım diyorsun ya, şunu bil ki, bu safının kalbinde senin yerin çok özel ve çok ayrı. Hiç bir zaman yerine dokunulmayacak bir şekilde orada duracak. İyiki doğmuşsun, iyiki seninle karşılaşmışım, iyiki benim hayatımdasın. İnşAllah bundan sonraki hayatın hep kalbin kadar güzel, saflığın kadar temiz olur. Dilerim yeni yaşında mutlulukların en güzelini yaşar, başarı merdivenlerini rahatlıkla tırmanırsın. Her şey gönlünce olsun. Kitaplarınla, ailenle, arkadaşlarınla koca bir ömür geçirirsin inşAllah. Yeni bir sayfaya güzel hikayeler yazman dileğiyle. İyiki doğdun canım arkadaşım. Seni çook seviyorum :*
400 syf.
8/10 puan verdi
Harika , vurulmaya yüz tutulmayı bekleyen , acınası girişle beni merakta bırakan bir kitap, Ben zalimler çağında yaşayan bir alçaktır cümlesi beni etkilemeye yetti diyebilirim. Sanki yazman Patasana gerçek bir karakterdi. Çok inandiriciydi. Ayrıca kitabın sonunu tahmin edemezdim ve sonda verilen ders, hayatın gerçeği güzeldi. Katile şaşırdım
Patasana
PatasanaAhmet Ümit · Everest Yayınları · 201223,9bin okunma
400 syf.
·
Puan vermedi
·
4 günde okudu
''Ben zalimler çağında yaşayan bir alçaktım'' bu sözcükler aralarında iki bin yedi yüz (2700) yıl bulunan iki kişinin yazman Patasana ve Timothy'nin ağızlarından dökülen sözcükler. Kitabı okumaya başladığınızda dikkatinizi çekecek bu sözcüklere dikkat edin. Keyifli okumalar :))
Patasana
PatasanaAhmet Ümit · Everest Yayınları · 201223,9bin okunma
"İlk ne zaman aşık oldun diye sordular Neşet Ertaş'a. 13 yaşında. Yozgattaydık, mahallenin kızıydı. Ona bir türkü havalandırdıydım" dedi.. Kızın adını söyledi. Sonra da pişman oldu: "Yazman gurban oluyum, sevda sırrınan olur.."
Reklam
"Mektubun gecikti gene. Belki de ne yazacağını kestiremiyorsun! Oysa adını yazman yeter. Görünce içim aydınlanıyor.”
Sayfa 15 - Metis
“İlk ne zaman aşık oldun?”diye soruldu Neşet Ertaş’a. +13 yaşımda. Yozgattaydık, mahallenin kızıydı. Ona bir türkü havalandırdıydım” dedi.. Kızın adını söyledi. Sonra da pişman oldu: +“Yazman gurban oluyum, sevda sırrınan olur.” dedi.
Bu mektubun sana ulaşıp ulaşmayacağını bilmiyorum. Ama biliyorum; okuman yazman yok, konuşman yarım. Kalemin gölgesi kağıda düştü. Sana ne yazmalıyım? Ne yazmalıyım ki kara gözlerinin kapısını vurunca ruhunun ışığı yansın. / bak postacı gelmiyor
109 syf.
9/10 puan verdi
Kafka'nın aforizmaları üzerine düsünülecek, yazılacak, okunacak o kadar çok şey var ki. Kitabın herhangi bir sayfasını açıp gözünüze ilk takılanı bile okuduğunuzde kendinizi yoğun bir düşünme evresinde bulursunuz. Kitaptan bol bol alıntı yapmak isterdim ama sanırım hepsini yazman gerekecekti. Beni en çok düşündüren, her an aklımı meşgul eden ve öğrendiğim her şeyi birleştirip beni tatmin edecek bir cevap bulmaya sevk eden sözü ise "Bizler cennette yaşamak için yaratılmıştık; cennet de bize hizmet edecek şekilde tasarlanmıştı. Sonradan bizim kaderimiz değiştirildi; cennetin kaderi de değişti mi, bunu bilmiyoruz; bize herhangi bir şey söylenmedi." oldu.
Aforizmalar
AforizmalarFranz Kafka · Türkiye İş Bankası Kültür Yayınları · 201727,9bin okunma
Reklam
Mektubun gecikti gene. Belki de ne yazacağını kestiremiyorsun ! Oysa adını yazman yeter. Görünce içim aydınlanıyor. AHMED ARİF
32’ de Elazığ cezaevinde bir Memedimiz vardı bizim. Kara kavruk oğlan. Sovyet sınırındaki bir karakolda askerlik yapmış. Sonra gelmiş memlekete; bir gün kahvede, ’’Rusların karakolları fena değildi, aç değildiler,’’ gibi bir söz etmiş. ‘’ Komünist oldun.’’ deyip bizim yanımıza tıktılar bunu. Beş vakit namazında. Cin gibi bir oğlan. ’’ Okuman yazman var mı?’’ dedik. ‘’ Harfleri tanıyorum da bir birine vuramıyorum ‘’ dedi. Okuyamıyordu. Epey kaldı bizimle…. Bir gün ‘’ Ne vakit gözü açılacak,ne vakit gerçekleri görecek bu halk ‘’ gibisine dertleşiyoruz.. ’’Baba.’’ dedi, ‘’ bu millette benim gibi, harfleri tanıyor da bir birine vuramıyor.’’
Sayfa 124Kitabı okudu
1.500 öğeden 1 ile 15 arasındakiler gösteriliyor.