Kuşların, köpeklerin, kedilerin, atların, balıkların, ağaçların, mor kaktüslerin, çiçeklerin, cümle doğanın sözünü anlasaydım, anlasaydık yok olurdu kötülük. Belki.
İstiyorum ki zaman artık kendi bildiğince aksın; ne yi sileceğine, neyi bırakacağına o karar versin.
En çok bu küfür kalıbını seviyorum. Hay senin gibi hayatın!
Cep telefonu yokken geceleri gelirdi can sıkan haberler. Şimdi her an. Her yerde. En korunmasız· anlarda küstahça çalıyor telefonlar.
Korkularımızla öldürüyoruz zamanı. Oysa saniye kolu, tüm cesaretiyle koşmaya devam ediyor.
Ruhum kalemini çoktan kırdı.
Konuşacak halde değilim.
Var böyle insanlar..Yerini bulamayan çiçekler gibi..
Kaliteli, el emeği ile üretilmiş, güzel bir masaydı Nadir Sözen. Bozuk olan üstünde durduğu zemindi. Bir ayağının altına ne kadar destek konulursa konulsun, hangi öykünün sayfaları katlanıp sıkıştırılırsa sıkıştırılsın sallanıyordu. Hep sallanıyordu.
Ezberlediğimiz nedenlerin dışında bir neden olamaz mı? Hatta belirgin hiçbir neden olmadan bildiğimiz kalıpların dışında davranamaz mı insan?
Neydi o söz? 'Alt tarafı gelecek, özlemlerimizden kuruludur, başka neden olacak...' o yüzden kendini üzme artık. Yaşa, yaşat.
Gökten bir elma düşmüştü, bunun değerini yalnızca sevgi dolu yüreğiyle seven bildi...
Direnmenin ve inancın sesini dinledi. Dünü ve yarını seyretti.
Korkularımızla öldürüyoruz zamanı.
Yekta Kopan
"Bu yorgunluk denizinde bir kıvılcım görmek istiyordum, onu görmek istiyordum ama yoktu.."
