"Bu aralar bir türlü toparlayamıyorum kafamı."
Kitaplardan başka nefes alacağım balkon kalmadı gerçeklikler şehrinde.
Sayfa 23Kitabı okudu
bir minicik kız çocuğu bak..duruyor orada hâlâ...
Yüzünü dökme küçük kız, bırak üzülmeyi,
Yalnız sen misin bir düşün, unutan sevilmeyi.
Sayfa 69 - Bülent OrtaçgilKitabı okudu
İçimde uzun bir cümle var, oturup yazsam sayfalar dolduracak bir cümle. Uzun zamandır zihnimin, adresini sadece benim bildiğim bir sokağında oturan, komşularıyla didişmekten, mahallenin belalısı olmaktan hoşlanan bir cümle.
iklim değişir, Akdeniz olur...gülümse...
Kaç kişi benim gibi üzgündür, kaç kişi yalnızdır, yorgundur, sıkkındır, sinirlidir, terk edilmiştir, ağlıyordur, gülüyordur, sevişiyordur, aşıktır...
Sayfa 10Kitabı okudu
ben böyle yürek görmedim böyle sevgi..
Pastane vitrinine yapışmış çocuklar gibi oluyordum kitapçı dükkanlarına gidişlerimde; bütün pastaların, bütün şekerlemelerin, tatlıların-tuzluların tadına bakmak, hatta doymayıp arsızca çikolata kağıtlarını yalamak istiyordum.
Sayfa 58 - SunaKitabı okudu
Seni kimler aldı?
Kimler öpüyor seni?
Sesler kaybolmuyor, yıllar gibi...
Sayfa 116 - MetinKitabı okudu
alışmalı kendi yaralarımızı, kendimiz sarmaya...
Her şey olacak, büyüyecek, geçecek...
hayat kalacak...
Sayfa 14Kitabı okudu