"Bu aralar bir türlü toparlayamıyorum kafamı."
Kitaplardan başka nefes alacağım balkon kalmadı gerçeklikler şehrinde.
Sayfa 23Kitabı okudu
bir minicik kız çocuğu bak..duruyor orada hâlâ...
Yüzünü dökme küçük kız, bırak üzülmeyi,
Yalnız sen misin bir düşün, unutan sevilmeyi.
Sayfa 69 - Bülent OrtaçgilKitabı okudu
sen ne söylersen söyle...boş bardak bir gün taşar...
Komşuları dinliyorum, gazeteleri okuyorum, televizyonu seyrediyorum, mutlu evlilik yok ki..
Sayfa 106 - BehiceKitabı okudu
İçimde bir yerlerde kararsız kuşlar uçtu yıllarca.
Sayfa 71 - Can YayınlarıKitabı okudu
Gün bile kafasina göre değişirken, insandan aynı kalmasını nasıl bekleyeceğiz?
İçimde uzun bir cümle var, oturup yazsam sayfalar dolduracak bir cümle. Uzun zamandır zihnimin, adresini sadece benim bildiğim bir sokağında oturan, komşularıyla didişmekten, mahallenin belalısı olmaktan hoşlanan bir cümle.
Belki sen de çıkar gelirsin bir gün, bir şiir kitabının sayfaları arasından.
Sayfa 65Kitabı okudu
İnsanın kendi labirentinden çıkmasına yardım edecek bir harita yoktu ki dünyada.
Kendinize inanmaya başladığınızda duvarlarınız şeffaflaşacaktır.
Can sıkıntısı bambaşka, sadece insanlarda olan bir duygu. Siz hiç canı sıkılan bir hayvan gördünüz mü? Sıkıntıdan patlayan bir ağaç tanıdınız mı?
iklim değişir, Akdeniz olur...gülümse...
Kaç kişi benim gibi üzgündür, kaç kişi yalnızdır, yorgundur, sıkkındır, sinirlidir, terk edilmiştir, ağlıyordur, gülüyordur, sevişiyordur, aşıktır...
Sayfa 10Kitabı okudu
Allah’ım, sen annemi, babamı, tüm sevdiklerimizi koru,
hepsine sağlık ve afiyet ver, âmin.”
