Ahmed Arif'ten Üç Şiir....
I. Bir Akşam Üstüdür
Bir akşam üstüdür şarabî
ŞİMDİKİ ÖYLE Mİ?..
Önceki, nasıl desem, heyecanlıydı; etrafına da bulaşan bir kıpır kıpırlığı vardı. Nasıl da kapıldım ona? Gençlik işte. Bir gün Kadıköy rıhtımında yürüyorduk. Tiyatrodan Haydarpaşa'ya doğru. Bırakın yazı, daha bahar gelmemiş. İlk tanıştığımız zamanlar. Aramızda daha yeni yeni belli oluyor bir şeyler. Rahmetli -ay rahmetli de nereden çıktı, ha
TahinliCevizliKabakTatlısı (:
Tatlı diyip geçme
A canım öyle yapıp beni üzme
Hani var ya bazen
İster canın da anlamazsın
Ne yesem diye bakınırsın
Lakin fazla düşünme cayarsın
İstemişken canın ye gitsin
Canına can katsın yüzüne renk gelsin
Gençliğim
Dönüpte bakınca şöyle geriye
Bir Rüzgar misali gitti gençliğim
Ah-u figan ederim geçen ömrüme
Sanki duman oldu tüttü gençliğim
☆
Yaşadı bu gönül nice depremler
Ne sevinçler gördüm nice elemler
Anlatsam ahvalim beni kim dinler
Bir çıkmaz sokakta yitti gençliğim
☆
Gören gözlerimin feri çekildi
Seviyorum diyenler geri çekildi
Ağardı saçlarım teli döküldü
Hayat ırmağında aktı gençliğim
☆
Polat Çamlıbel’im bitiyor ömür
Sanki kar misali eriyor gün gün
Yalan olup gitti yaşanılan dün
Hazan yeli esti bitti gençliğim
28 Kasım 2023
Çook uzun olduğunun farkındayım...
ABDULKADİR TURAN / ANALİZ
1 Kasım 1928’de tek kararla harflerimiz yasaklandı. İngiliz tarihçi Arnold J. Toynbee’nin ifadesiyle Türkiye’de kütüphaneleri yakmaya gerek kalmadı. Çünkü Cemil Meriç’in veciz ifadesiyle kütüphanelerde kitaplar tuğla yığını oldu. Mahir İz’in ifadesiyle roller ters döndü. Hasbelkader daha önce Fransız alfabesini öğrenen
Teknenin Ölümü
Kara yakındı önce, hem çok yakın,
Elimi uzatsam tutardı.
Yıldızsız teknemdi inip çıkan gece,
Kurumuş gece, kum, kömür, arduvaz...
Kara yakındı önce, hem çok yakın,
Denizleyin inip çıkan önümde
Bir tanrının atardamarı.
Açtım, yorgundum ama uykum yoktu.
Günlerce yekesiz yelkensiz
Ne de çok kuş takılmıştı ardımıza,
Ne çok harman gördüm köpükten