Spoiler içerir.
Kitap beni biraz yordu, yazarı yabancı olsa yarım bırakabilirdim ama sonunu görmek istedim. Türk yazardan fantastik kurgu eseri okumak hoş doğrusu. Kitabın yazıldığı koşulları da öğrendiğim için bir parça da gururlandım. Serinin diğer kitaplarını da okumayı planlıyorum. Bu kitaba dönersek, kitaptan ziyade senaryo olarak yazılsa daha iyi olurmuş diye düşünüyorum çünkü zaten bir filmin sahneleri anlatılır gibi yazılmış. Derinliğine çok inilmemiş olayların, karakterler başlarına gelen felaketleri çok çabuk atlatıyor. Ve sıradan bir genç birkaç dakika içinde aşık olup, bir kaç gün içinde annesinin ölümünü unutabiliyor mesela. Köyünde sakin sakin yaşarken bir anda deneyimli savaşçıları yenebilecek beceriler beynine yükleniyor. Ne zaman biraz sarsılacak gibi olsa bileğindeki taş, power bank gibi devreye giriyor. Sadece kendisi değil arkadaşları da şerbetli, o kadar insan ölüyor bizim ismini bildiklerimize bir şey olmuyor. Yanlarina aldıkları küçük kız birkaç sayfada bir sinsice kıs kıs gülüyor ama kimse fark etmiyor. Sözcük seçimi aynen böyle, kaç kez "kıs kıs" yazılmış ben sayamadım. Bazı kalıplar çok fazla tekrar edilmiş. Bir de bilgelerin konuşmaları vaaz gibi. Olayların temposu hiç durulmuyor ama ne zaman bir soluk alma fırsatları olsa din dersi molası veriyorlar. Umarım seriye temel olsun diye yapılmıştır ve diğer kitaplarda bu bilgiye boğma durumu tekrarlamaz.
