-İnsan özünün yaratdığı alternativ şəxsiyyətlərini üzə çıxarmağa ehtiyac hiss edir. Belə deyim, evin tək uşağını təsəvvür et. O, təklikdən əziyyət çəkir və bu zaman psixikanın müdafiə mexanizmləri işə düşür. Darıxmamaq üçün özündə bir şəxsiyyət yaradır. Oyuncağını əlinə götürəndə o şəxsiyyəti işə düşür və uşaq onun roluna girir. Beləcə, onun tənhalığı yüngülləşir. Sonra məktəbə gedir, orada onu davamlı olaraq incidir, təhqir edirlər. Uşaq buna dözə bilmir. O zaman da özündə digər şəxsiyyəti yaradır. Özünə təlqin edir ki, təhqir olunan o deyil, həmin o uydurduğu şəxsiyyətdir. Bütün zərbələri o alternativ şəxsiyyət öz üzərinə götürür. Uşaq getdikcə buna öyrəşir və bütün həyatı boyu hər psixoloji zərbə qarşısında yeni şəxsiyyət yaradır. Yaratdıqlarını da bir ömür öz içində gəzdirir.
-Şəxsiyyət parçalanması, görünür, daha çox uşaqlıqda, psixikanın hələ çox zəif və qeyri-stabil olduğu dönəmdə baş verir.
-Elədir, Şon. Hamıda az-çox bu cür psixoloji müdafiə olur. Bu, normaldır. İçki də insanda eyni effekti yaradır. İçən adam daha hansı sifətə düşmür...- kloun, aktyor, sərkərdə, prezident, müəllim, keşiş, uşaq...
Sayfa 235 - VENESİYA KARNAVALLARININ MAHİYYƏTİKitabı okudu
(*) Doğa yasaları sarkacın bir o yanında, bir bu yanında rasgele değiştirilemez. Eğer evren birçok kez bir o yana bir bu yana gidip geldiyse ortaya çıkmış olabilecek birçok çekim gücü yasası uyarınca, çekim gücü öylesine zayıf kalmış olurdu ki, genişlemenin başlangıcını toparlayamazdı evren. Evren bir kez böylesi bir çekim yasasına mahkûm edilirse, artık bir daha sarkacın öteki ucundaki deneyimi geçiremez ve bir daha yeni bir doğa yasasına kavuşamaz. Bu nedenle evrenin var olmasından çıkarabileceğimiz sonuç, ya evrenin belirli bir ömrü olduğu ya da sarkacın hem o yanında, hem bu yanında uygulanan doğa yasalarının belirli ve sınırlı bulunduğudur. Eğer fizik yasaları bir o uçta, bir bu uçta rasgele değiştirilmiyorsa, hangilerinin değiştirilmesine, hangilerinin değiştirilmemesine olanak verilip verilmediğini belirleyen kurallar var demektir. Bu kurallar da var olan fizik yasaları üzerine yeni fizik yasalarını oturtacaktır. Bu noktada dil zenginliğimizin azaldığını fark ediyoruz. Böyle bir fizik yasasını ifade için elimizde hazır bir deyim yok. Bu konularla epey ilgisiz faaliyet gösterenler "metafizik" ve "parafizik" deyimlerini kullandılar. En iyisi "trans-fizik" demek olur herhalde.
Sayfa 277 - Onuncu Bölüm - Sonsuzluğun İpucuKitabı okuyor
Zorbalık toplumsal kurguların işidir, onları temsil eden insanların değil. Onlar yalnızca, deyim yerindeyse kurguların bize zorbalık uygulamak için kullandığı araçlardır. Tıpkı bıçağın katilin kullanabileceği bir araç olması gibi. Ve siz elbette bıçakları ortadan kaldırarak katilleri yok edebileceğinize inanmıyorsunuz... Bakın; tüm dünyada sermaye sahibi büyük para babalarının hepsini ortadan kaldırın, ama sermayeyi yok etmeyin. Hemen ertesi gün sermaye, başka ellere geçerek, yeni mülk sahipleri kanalıyla zorbalığını uygulamaya devam edecektir.
Sayfa 50 - Can YayınlarıKitabı okudu
Yeni Türk alfabesi, Türk fonetiğinin özellikleri iyice düşünülerek hazırlanmıştır ve bugünkü Türk alfabesi sayesinde Türkçe, imla sorunu en az olan dillerdendir. Lâtin harflerinin kabulünde rol oynayan bir neden de bölgesel ağız farklılıklarını kaldırmaktı. Arap alfabesi, yapısı gereği belirgin bir Türk ağzının tutunmasına imkan vermez, oysa dilimizin ses yapısını karşılayan bir alfabe hem bu farklılığı azaltır, hem de bölgelerarası deyim ve kelime alışverişini artırmaya yardım eder.
Sayfa 109Kitabı okudu
İstanbul üzerine !
"Özerklik vermek, kombinasyonlar üretmek, mi?" Peki, nasıl gerçekleştirilecek bu, kim, nasıl yapacak? Kim dinleyecek, kim sözünü dinletecek, söyler misiniz? Nihayet, kim Türkiye'yi yönetecek, hangi gruplar, hangi güçler? Diğer Türklerden eğitim düzeyi daha yüksek olan İstanbul'da bile, bu "özerklikten" gerçekten bir
Sayfa 493 - 494, 495 Yapı Kredi Yayınları
Çok hoş, sıcak ve samimi bir roman. Tavsiye ederim.
Bu yazarla - Debbie Macomber - yeni tanıştım. Fakat henüz sadece bir kitabını okumama rağmen kendini ifade ediş tarzına ve samimiyetine, deyim yerindeyse ba-yıl-dım!
Normalde aşk romanları okuyan birisi değilimdir - hem de hiç - lakin Debbie Macomber benim için bu konuda bir ilk oldu, ön yargımı kırdım, biraz da olsa... Yazarın hayatını biraz araştırdığımda da kendisini sektöre kabul ettirene kadar da binbir zorlukla mücadele ettiğini öğrendim. Buna rağmen pozitif kalmayı ve hayata umutla bakmayı sürdürmüş bir karakter olduğunu gördüm. Genelde karamsar bir bakış açısına sahip olan benim içinse - dönüm noktası oldu bu.
Kitabın konusuna gelecek olursam da, kocası yeni ölmüş, genç bir dul kadın olan Jo Marie Rose'un, bir otel satın almasıyla başlıyor hikaye. Otelin adını, kocasından aldığı soyadının Rose (Gül) olması sebebiyle de Gül Limanı Oteli koyuyor ana karakterimiz. Biraz onun anısını da yaşatmak istercesine.
Otele adım atmasıyla beraber de yazarın çizdiği büyülü dünyaya adım atıyoruz. İlk başlarda Jo Marie, ölen kocasını rüyasında görüyor. Sonradan yaşadığı olaylarla ve kasaba insanlarının ona karşı sıcak tavırlarıyla beraber ne kadar doğru bir karar aldığını görüyor.
Sonrasında iki misafirin gelmesi ile de olay örgüsü şekilleniyor. İki misafirin de hayat hikayelerini, 3. Kişi ağzından dinleme fırsatı yakalıyoruz.
Özetle, kurgulanan hikaye "çok hoş, sıcak, samimi."
Aşk romanlarına karşı ön yargılı iseniz - benim gibi - , bu yazara bir şans vermenizi öneririm.
Gül Limanı Oteli
Debbie Macomber
Beni Burada...
Kaç gecedir, baskın yiyorum uykumda...
Geleceğini bilsem;
Seni karşılardım kapımda,
Buyur ederdim, ağırlardım...
Ama ne yapalım ki;
Sen sürprizleri seviyorsun
Ve anlık fırsatları değerlendirmeyi...